(Meğri) xörəyi tez-tez qaşıqlayıb yemək. – Nəhmət bir seyni şiləni iki-üş dayqıya kaşgıllıyırdı
Tam oxu »(Füzuli, Gəncə) kiçik taya düzəltmək. – Həsən sərgidəki <laydakı> otu patılladı (Gəncə); – Mən otu patıllamışam, qalıf daşımax (Füzuli)
Tam oxu »(Şahbuz) bir şeyi təpə şəklində bir yerə yığmaq, qalaq vurmaq, birbirinin üstə yığmaq. – Taxıl savrılıb sora yerə tığıllanır
Tam oxu »(Ağdam, Bərdə, Şuşa) bax tığıllamax. – Taxılı tığla qutar, gedəx’ evə (Şuşa); – Ə:, bu qartofu kim tığlıyıf bura? (Bərdə)
Tam oxu »(Cəbrayıl) bax kaşgıllamax. – Bir qab xörəyi bir dəyqədə köşküllüyüf qutardı Köşkül olmağ (Salyan) – məyus olmaq. – Elə sa:tı vermədiyinə köşkül oldun
Tam oxu »is. 1. [ər.] Nağıllara və bəzi inanclara görə gözə görünməyən varlıq mövhumi bir məxluq. Cini tutub evdə işlədirmişlər. Cin hər işi tərsinə eləyirmiş…
Tam oxu »