ср 1. qağıldama, qaqqıldama; qağıltı; 2. dan. qəhqəhə çəkmə, şaqqıldama, qəhqəhə ilə gülmə; qəhqəhə; şaqqanaq.
Tam oxu »qaqqıltı, qaqqıldama; къакъа авун a) qaqqıldamaq, qağıldamaq (qaz); b) məc. qəhqəhə çəkmək, qaqqıltı ilə gülmək.
Tam oxu »qaqqıltı, qaqqıldama; къакъа авун a) qaqqıldamaq, qağıldamaq (qaz); b) məc. qəhqəhə çəkmək, qaqqıltı ilə gülmək.
Tam oxu »qarş. Ağız-ağıza verib hamı birdən qağıldamaq, bağırışmaq. Qarğa kimi çox da qağıldaşmayın; Ay cücələr, bəsdi, cırıldaşmayın! Ə.Nəzmi.
Tam oxu »f. 1. Çığırma, qaqqıltı salmaq (toyuq və quşlar haqqında). 2. Bərkdən gülmək, qəhqəhə ilə gülmək. Övci-fəzadə görərək boynunu; Səhnədə qaqqıldayıram i
Tam oxu »f. Qarğa kimi səs çıxarmaq, qar-qar etmək. Qarğa qarıldayıb başına qar gətirər, çaqqal ulayıb başına qal gətirər
Tam oxu »...kimi erkən oyanar, kiçik beşiyinin içində qığıldamağa başlar. A.Şaiq. // Qağıldamaq.
Tam oxu »1. течь, падать с шумом (о воде); 2. рассыпаться с шумом, с грохотом (об орехах, камешках и т.п.);
Tam oxu »