sif. [ər.] 1. Müəyyən mövsümlə bağlı olan, mövsüm üçün olan. Mövsümi palto. – [Zahidoğlu] bu gün öz nazik yay paltarından heç birini geyməli olmadı, m
Полностью »I сущ. сезон: 1. одно из четырёх времён года. Qış mövsümü зимний сезон, yay mövsümü летний сезон 2. время, наиболее подходящее для каких-л. работ, зан
Полностью »прил. сезонный. Mövsümlük yığım norması сезонная норма сбора, mövsümlük tapşırıqlar сезонные задания
Полностью »adj mövsüm, mövsümi; ~ work / prices mövsümi iş / qiymətlər; ~ changes of climate iqlimin mövsümi dəyişməsi
Полностью »s. seasonal, season; ~ işçi ~ seasonal worker; ~ bilet season ticket; amer. commutation ticket
Полностью »fəsil, ilin 4 fəslindən hər biri, bir şeyin müəyyən vaxtı; adlandırılmış, qeyd olunmuş
Полностью »...сезонный: 1. связанный с определённым сезоном, относящийся к сезону. Mövsümi işlər сезонные работы, mövsümi satış сезонная распродажа, mövsümi daşınm
Полностью »[ər.] прил. 1. сезондин; тайин са сезон патал тир (мес. ппек); 2. са тайин сезонда (мевсимда) ийидай, сезондихъ галаз алакъалу тир, сезондин, мевсимди
Полностью »fəsil, ilin 4 fəslindən hər biri, bir şeyin müəyyən vaxtı; adlandırılmış, qeyd olunmuş
Полностью »...вахт (йисан кьуд вахтуникай (гатфар, гад, зул, кьуьд) сад; balıq mövsümü гъетерин мевсим (гъетер акъатдай, гъетер недай вахт); gül-çiçək mövsümü цуьк
Полностью »is. saison f ; ilin dörd ~ü les quatre saisons de l’année ; biçin ~ü moisson f ; üzüm yıgımı ~ü vendange f ; teatr ~ü saison f théâtrale
Полностью »Ərəbcə “bayram” deməkdir (indi sezon işlədilir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »i. season (of the year); ilin dörd ~ü the four seasons of the year; biçin ~ü harvest (-time)
Полностью »fəsil, ilin 4 fəslindən hər biri, bir şeyin müəyyən vaxtı; adlandırılmış, qeyd olunmuş
Полностью »...İlin dörd fəslindən hər biri; fəsil. Payız mövsümü. – Qış mövsümü qayət soyuq, yağmurlu bir havada; Gördü ancaq arvad, uşaq qalmış kənddə, obada. A.S
Полностью »is. 1) sorcière f ; diseuse f de bonne aventure ; exorciseur m ; magicien m ; ~ və sehrbaz (zarafatla) un vrai prestidigitateur ; charmeur m ; ilan ~s
Полностью »сущ. 1. заклинатель, заклинательница (тот, кто заговаривает, заклинает) 2. чародей, чародейка: 1) волшебник, колдун 2) перен
Полностью »is. köhn. Ovsunçuluqla məşğul olan adam; cadugər, pitikçi. [Mürsəl:] İlan ovsunçudan qorxan kimi [Veysəl] də məni görəndə dili girir qarnına
Полностью »is. Daimi, müntəzəm deyil, mövsümdən-mövsümə aparılan iş üsulu. Mövsümçülüklə mübarizə
Полностью »