AYNAÇI
сущ. 1. куьгьн. шуьшеяр твадай устӀар (дакӀарра ва мс.); 2. куьгьн. гуьзгуь кьадайди (виликра варлу хзанра: ханумди пекер алукӀдамаз адан вилик гуьзгуь кьуна акъваздай къуллугъчи); кил. aynatutan.
сущ. 1. стекольщик 2. устар. продавец зеркал 3. зеркальщик 4. устар. слуга, державший зеркало перед хозяином во время его туалета (одевания, приведени
Tam oxu »is. 1. köhn. Şüşəsalan, aynasalan, aynasaz. 2. köhn. Keçmişdə zadəgan ailələrində: xanım geyinərkən onun qabağında ayna tutan xidmətçi
Tam oxu »