is. zool. Ağaclıqlarda yaşayan ala-bəzək quş
is. bot. Ağ ləkəli yarpaqları olan tikanlı alaq otu
is. 1. Evlərin böyük küçə qapısı; darvaza. 2. Tarixi bir hadisəni qeyd etmək üçün şəhərin və s.-nin girəcəyində tikilən qapı, tağ
sif. 1. Bir az qaranlıq, yarıişıq, yarıqaranlıq. Onu [Tanyanı] həbsxananın qalın divarları, alaqaranlıq koridorları sıxır, [o] qaçıb qurtulmağa çarələ
is. zool. Döşü boz rəngli qarğa
sif. və zərf Yarıtox; nə ac, nə tox
is. Alaq vuran, alaq edən. Alaqçılar briqadası. Alaqçılar tezdən işə çıxdılar
is. Alaqçının işi, alaq vurma işi
is. Alaq vurmaq üçün alət
bax alakeş1
“Alaqlamaq”dan f.is
f. Alağını vurmaq, alağını təmizləmək
“Alaqlanmaq”dan f.is
məch. Alağı vurulmaq, alağı təmizlənmək
sif. Alaq basmış, alaq qarışmış (ot və s.). Alaqlı əkin. Alaqlı ot
is. Alağı çox olan, alaq basmış yer
“Alalanmaq”dan f.is
f. 1. İri açılmaq (gözlər haqqında). Yenə can almağa xəyalınmı var? Məstana gözlərin alalanıbdır. M.P
sif. Alası olan, ala-bula xalları olan
is. [ər. “ələm” söz. cəmi] Qəm, kədər, iztirab. Qəm yemə, təxfif ver alamına; Az çəkər, heykəl yaparlar namına
is. məh. köhn. Çapqın, soyğun, talan
is. məh. köhn. Quldur, qaçaq, yolkəsən, soyğunçu, talançı
is. məh. Quldurluq, qaçaqlıq, yolkəsmə, soyğunçuluq, talançılıq
sif. dan. Əqidə və məsləkində sabit olmayan və ya müəyyən məsləki, əqidəsi, məfkurəsi olmayan. Alaməzhəb adam
is. İçərisi şəkərli qozla doldurulmuş meyvə qurusu (armud, qaysı, şaftalı). Məni boşlayıb, Məşədi Rəhim cəld qaçdı dükanın mətaından əvvəl bir neçə al
bax alana
is. məh. Balaca alovlu ocaq, balaca tonqal
is. Paçasının arası ağ olan kəhər və ya kürən at. Bir atı var alapaça; Mənzil vermir, Qırat qaça. “Koroğlu”
is. zool. Mışovul növündən olub, ağacda yuva tikib yaşayan bir heyvan
sif. Xallı, butalı, güllü, üzərində iri butalar olan çit, yaylıq, dəsmal və s. // Rəngləri bir-birinə uymayan, alabəzək
is. Ot içində bitən göbələk
is. bax ala1 1-ci mənada
is. Arıq at; yabı. [Qardaşı:] [Sadıq kişi], hazırlaş, alaşan haradadır? Uşaqlara de ki, tutub gətirsinlər
sif. Aydın görünməyən, yaxşı seçilməyən
is. 1. Camaat, kütlə, böyük dəstə, izdiham, çoxlu miqdarda adam. Çinardan tökülən sarı yarpaqlar, yavaş-yavaş irəliləyən bir cənazə alayının ayaqları
zərf Dəstə-dəstə, böyük dəstələr halında, izdihamla. Gəlin alay-alay! Gəlin nəsillər; Hamımız bir nəfəs, bir ürək kimi
is. Yarı yonca, yarı əkin
f. məh. Alışdırmaq, qızartmaq (kömürü)
f. məh. Alışmaq, qızarmaq, alışıb-yanmaq (kömür)
is. Tündqırmızı rəngli, tumlu, şirəli giləmeyvə; gilənar. Albalı mürəbbəsi. Albalı ağacı. – Albalı ağacı meyvəli bitkilərdən olub, ən çox Zaqafqaziyad
is. Albalı bağı; albalı ağacları əkilmiş yer
is. 1. Albaniya Xalq Respublikasının əsas əhalisinin adı və bu xalqa mənsub adam; arnaud. 2. tar. Azərbaycanın şimal hissəsində yaşamış qədim xalqın a
sif. və zərf Alban dilində
[lat.] biol. Piqment azlığı nəticəsində dəri və saçların qeyri-normal ağlığı və gözlərin qırmızılığı
[lat.] biol. Albinizmi olan adam, ya heyvan
[fr.] 1. Şeir və s. yazmaq, şəkil çəkmək, marka yapışdırmaq və s. üçün təmiz səhifələri olan kitab, ya dəftər
is. Qurudulmuş Buxara gavalısı. [Şagird] yerdə əyləşib ət doğramağa, məğzibadam, badımcan, albuxara təmizləməyə məşğul idi
is. Cır və peyvənd cinsləri olan çəyirdəkli turş və ya şirin yumru bir meyvə. Cır alça. Alça qurusu. Turş alça
bax alçaqca