is. 1. Albaniya Xalq Respublikasının əsas əhalisinin adı və bu xalqa mənsub adam; arnaud. 2. tar. Azərbaycanın şimal hissəsində yaşamış qədim xalqın a
sif. və zərf Alban dilində
[lat.] biol. Piqment azlığı nəticəsində dəri və saçların qeyri-normal ağlığı və gözlərin qırmızılığı
[lat.] biol. Albinizmi olan adam, ya heyvan
[fr.] 1. Şeir və s. yazmaq, şəkil çəkmək, marka yapışdırmaq və s. üçün təmiz səhifələri olan kitab, ya dəftər
is. Qurudulmuş Buxara gavalısı. [Şagird] yerdə əyləşib ət doğramağa, məğzibadam, badımcan, albuxara təmizləməyə məşğul idi
is. Cır və peyvənd cinsləri olan çəyirdəkli turş və ya şirin yumru bir meyvə. Cır alça. Alça qurusu. Turş alça
bax alçaqca
sif. 1. Hündürlüyü, ucalığı az olan, yerdən, hər hansı bir səviyyədən azacıq hündür olan. Alçaq dağ. Alçaq ev
sif. Boyu alçaq, bəstəboy. Kərbəlayı Qulu alçaqboylu bir kişi idi. Onun qızarmış burnu nazik bığlarının ortasına dik uzanmışdı… Çəmənzəminli
sif. Bir az alçaq. Alçaqca divar. Alçaqca kişi
zərf və sif. Xaincəsinə, rəzilcəsinə, şərəfsizcəsinə. Alçaqcasına hərəkət etmək. Alçaqcasına böhtan
zərf 1. Aşağıdan, yer səthinə yaxın. Təyyarələr alçaqdan uçur. Volqa, Don çayından 44 metr alçaqdan axır
bax alçaltmaq
bax alçalmaq
f. Pisləşdirmək, alçaq etmək. Uşaqların tərbiyəsində çubuq və sillə vurmaq onların əxlaqını pozur və təbiətlərini alçaqlaşdırır
f. dan. Alçaq etmək, alçaq hala salmaq, yüksəkliyini azaltmaq, endirmək
is. 1. Alçaq şeyin halı. Damın alçaqlığı. Ağacın alçaqlığı. Divarın alçaqlığı. 2. Boy qısalığı. 3. məc
sif. Alçaq təpələr olan. Alçaqtəpəli yer
“Alçaldılmaq”dan f.is
məch. 1. Alçaq edilmək, gödəldilmək, boyu qısaldılmaq. 2. məc. Təhqir edilmək, nüfuzdan salınmaq, hörmətdən salınmaq
is. Alça bağı, alça ağacları əkilmiş yer
“Alçalmaq”dan f.is
f. 1. Aşağı düşmək, gödəlmək, boyu qısalmaq. Çayın kənarı seldən alçalmışdır. // Enmək, aşağı salınmaq
“Alçaltmaq”dan f.is
f. 1. Alçaq etmək, boyunu qısaltmaq, hündürlüyünü azaltmaq; gödəltmək. Hasarı alçaltmaq. Pəncərə yerini alçaltmaq
is. Aşıq-aşıq oyununda: aşığın bir üzü, toxan üzün arxa tərəfi. İkinci aşıq isə başqalarının əli ilə oynadılır, gah alçı durar, gah toxan
is. İnşaatda işlənilən daş növü
sif. 1. Tovlayan, yoldan çıxaran, başdan çıxaran, hiyləgər; yalan. Aldadıcı sözlər. Aldadıcı hərəkət
is. Aldatma işi, yoldan çıxarma, başdan çıxarma; yalançılıq. [Qətibə Toğrula:] Xüsusən sizdə olan aldadıcılıq və dostlara yalan satmaq sizin taxt-tacı
“Aldadılmaq”dan f.is
məch. Tovlanmaq, yoldan çıxarılmaq, başdan çıxarılmaq
is. Aldanma
“Aldanmaq”dan f.is
f. 1. Hiyləyə uymaq, yalan vədlərə uymaq, yalan sözü doğru saymaq, başdan çıxmaq. Aldanmaram ki, doğrudur ayinin, ey əmu; Kəssin məni həqiqi isə dinin
“Aldatmaq”dan f.is
f. 1. Qəsdən yayındırmaq, başını tovlamaq, yoldan çıxarmaq. Təcrübəsiz adamı aldatmaq asandır. – Aldada bilməmiş dünyanın varı; Bir məslək eşqiylə yaş
is. dan. 1. Bir şeyi verib, əvəzində başqa şey alma; mübadilə. 2. Eyni cinsdən olan şeyləri dəyişik salma
zərf dan. 1. Kos oyunu, toptop oyununun bir növü. 2. Başlı-başınalıq, hərki-hərkilik, hərcmərclik
“Aldırmaq”dan f.is
icb. 1. Almağa məcbur etmək, almasına səbəb olmaq. Bu kitabı ona mən aldırmışam. 2. Başqasının vasitəsilə almaq, almağa adam göndərmək
f. Əhəmiyyət verməmək, fikir verməmək, qulaq asmamaq, vecinə almamaq, saymamaq. Nə qədər söylədimsə, aldırmadı
[yun.] Divara suvaq çəkmək üçün, yaxud heykəltəraşlıq işlərində və cərrahlıqda işlədilən ağ gips; kəc
is. Aleut və Komandor adalarının əsas əhalisinin adı və bu əhaliyə mənsub adam
is. [ər.] 1. Kainat, dünya, yer üzü. Qış günü qurtarmaqda idi, üfüqlərdən qatı bir qaranlıq aləmə yayılırdı
sif. və zərf [ər. aləm və fars. aşkar] Apaydın, açıqdan-açığa, hamıya məlum olan; hamının gözü qabağında olan
sif. [ər. aləm və fars. ara] klas. Dünyanı bəzəyən, dünyanın bəzəyi olan, gözəl, parlaq. Şəmi-ruyin afitabi-aləmaradır sənin
sif. [ər. aləm və fars. əfruz] klas. Dünyanı işıqlandıran; aləmi bəzəyən, gözəlləşdirən. Bir gün ki, baharialəməfruz; Vermişdi cahana feyzi-novruz