“Bürüşmək”dən f.is
f. 1. Bürüşük hala düşmək, bürüş-bürüş olmaq, qırış-qırış olmaq. Üzü bürüşmək. Paltar tamam bürüşmüşdür
f.sif. Bürüşük hala düşmüş, bürüş-bürüş olmuş, qırış-qırış olmuş, qırışmış. Bürüşmüş kağız. Bürüşmüş pərdə
sif. [fars.] Yaxşı bişmiş, kövrək bişmiş, qızarmış. Bürüştə çörək. Bürüştə qutab. Bürüştə paxlava. – [Mirzə Qulam:] Kabab ilə bürüştə lavaşın ayrı ləz
is. Bürüştə bişmiş şeyin halı; kövrəklik
1. sif. Bürüşmüş halda olan; qırışıqlı, qırış-qırış. Bürüşük üz. Bürüşük köynək. – [Kərim baba] bürüşük və titrək əli ilə göyün şimal tərəfindəki kiçi
is. Bürüşük şeyin halı. Üzün bürüşüklüyü qocalığın nişanəsidir
sif. [fars.] Odda qovrulan (qovrulmuş), odda yanan (yanmış). □ Büryan eyləmək (etmək) – 1) odda yandırmaq, qovurmaq; 2) məc
is. [ər.] 1. Müəyyən qayda və üsullarla tərtib edilmiş şənlik, məclis, bayram, yaxud təziyə; mərasim
sif. Təntənəli, dəbdəbəli, təmtəraqlı
zərf Tamam, tamamilə. Büsbütün yorulub gücdən düşmək. Büsbütün əl çəkmək. O büsbütün haqlıdır. – Anaxanımın səbri büsbütün tükəndi
[fr.] İnsan bədəninin beldən yuxarı hissəsinin heykəli. Füzulinin tuncdan tökülmüş büstü. – Fərman bəy Tərlanın yazı stolundan bir qədər irəli qoyulmu
is. [fars.] 1. Bütpərəst xalqların ibadət etdikləri heykəl, şəkil və s. // məc. Pərəstiş edilən şey. Mən o zalım yarə bir büt tək pərəstiş eylərəm
is. və sif. Büt qayıran, büt satan. Yol kənarında bütçü dükanı, qanbur bir ixtiyar əlində böyücük bir büt yonur… H
[fars.] bax bütxana
is. [fars.] Bütlərə ibadət olunan ev, bütpərəstlərin ibadətxanası. Sənəmlər fikri çıxmaz xatirimdən bir zaman, guya; Yazan dəmdə bu viran olmuşu bütxa
sif. 1. Bir küll halında olan; yarım, ya parça halında olmayan; kəsilməmiş, qırılmamış, dağılmamış; yekparə, tam
“Bütövlənmək”dən f.is
f. Bütöv olmaq, bütöv hala düşmək
“Bütövləşdirilmək” dən f.is
məch. Bütöv hala salınmaq
“Bütövləşdirmək”dən f.is
f. Bütöv hala salmaq
is. Bir parçadan ibarət olma, bir küll halında olma; bütöv şeyin halı; yekparəlik, tamlıq
is. [fars.] 1. Bütlərə sitayiş edən adam. Xəzərlər əvvəllərdə bütpərəst idilər. A.Bakıxanov. 2. məc. Allaha inanmayan, kafir mənasında
is. Bütlərə sitayiş. Dağıstan tayfaları da xəzərlərin istilası və müsəlmanların məhv edilməsi nəticəsində yenə bütpərəstliyə qayıtdılar
1. əvəz. Hamı, hamısı, ümum, cəmi. Bütün xalq. Bütün aləm. Bütün gecəni işlədim. Bütün qüvvələri topladıq
zərf Bütöv parçalarla, bütün halda. Gilası bütün-bütün udma, çeynə, tumunu çıxart. Mir Cəlal
zərf Bütünlüklə, tamamilə, lap
“Bütünləşdirmək”dən f.is
f. 1. Bütün hala salmaq. 2. Əskiyini qoyub tamamlamaq. 3. Bir şeyin parçalarını yapışqan və s. ilə yapışdırıb birləşdirmək, bütöv hala gətirmək
“Bütünləşmək”dən f.is
f. Bütün hala düşmək
is. Bütün şeyin halı, tamamlıq
zərf Tamamilə, tamam, hamısı, tam surətdə. Pambığın yığılması və təmizlənməsi işləri bütünlüklə mexanikləşdiriləcəkdir
bax böyə. Hər daş altında əqrəb qaynadığını, büvə yatdığını, qışda canavar uladığını deyim. Mir Cəlal
is. anat. Quyruq sümüyü, onurğanın qurtaracağını təşkil edən sümük. İnsanın onurğası quyruq fəqərələrindən təşkil olunmuş büzdümlə qurtarır
is. 1. “Büzmək”dən f.is. 2. Paltarın qırışdırılıb tikilmiş yeri. Paltarın büzməsi. Çuxanın büzməsi. Tumanın büzməsi
f. 1. Daraltmaq, yığıb sıxmaq, yığmaq. Kisənin ağzını büzmək. 2. Paltarın, parçanın və s.-nin bir yerini yığıb tikmək, qatlaya-qatlaya tikib daraltmaq
“Büzmələmək”dən f.is
f. Büzmə şəklində tikmək, yığmaq, sıxmaq
məch. Büzmə halında tikilmək, yığılmaq, sıxılmaq
sif. Büzməsi olan. Büzməli paltar. Büzməli tuman. – [Kor kişinin] əyninə geydiyi ləzgi şalından büzməli çuxası, ayağındakı dikdaban başmağı köhnə bir
sif. Bir şeyi büzməyə məxsus. Büzücü maşın
sif. 1. Büzülmüş, qırışıq. [Yəhya Kamal] köhnə, büzük, yaraşıqsız paltarına baxdıqca Dilənin taxtın üstündəki məsləhəti qulağında səslənirdi
is. Büzük şeyin halı
“Büzükmək”dən f.is
f. Büzülmək, büzülüb yığılmaq; özünü büzmək
“Büzülmək”dən f.is
f. 1. Yığışmaq, qırışmaq, büzük hala düşmək. [Qızın] qaşlarının qovuşduğunu, dodaqlarının, büzüldüyünü … görürdüm