“Gupsamaq”dan f.is
f. Birdən şiddətlə vurmaq, ilişdirmək. Nəriman … daşı var gücü ilə Robertin başına gupsadı… Mir Cəlal
sif. 1. Güclü, qüvvətli, şiddətli. Günəşin gur şüaları. – Ocağı gur (z.) qaladı; Günortaya hazır oldu çığırtma
zərf 1) gurultu ilə, bol və güclü çıxan və ya axan suyun çıxardığı səs haqqında. Çay gur-gur axır; 2) alışaraq, şiddətlə
zərf 1. Şiddətlə, gurultu ilə. Mart ayının əvvəlləri olmasına baxmayaraq, dəmir soba gurhagur yanırdı
“Gurlamaq”dan f.is
f. 1. Bərkdən səslənmək, gurultu qoparmaq, guruldamaq. Hiddət ilə ruzigar gurlar; Qar parçaları səmaya fırlar
“Gurlanmaq”dan f.is
f. Şiddətlənmək, güclənmək. Ocaq daha da gurlandı
“Gurlaşmaq”dan f.is
f. 1. Daha da gurultulu olmaq, əvvəlkindən gur səslənmək. Səsi daha da gurlaşırdı. 2. Şiddətlənmək, artmaq, güclənmək
sif. Gurultu səsi çıxaran, gurlayan
təql. Ağır bir şey düşdükdə çıxan səs. ◊ Ürəyi gurp eləmək – bax ürəyi gup eləmək (“gup”da)
zərf Guppultu ilə, birdən, nagahani. Gurpadan düşmək
sif. Saçı gur olan, qalınsaç. Gursaçlı qız
is. Qalınsaç(lı)lıq
sif. Səsi gur olan, gur səs çıxaran. Gursəs(li) kişi
is. Səsi gur olma
sif. Çox bərk və sürətlə yağan. …Gurşad yağmur ehtiyatsız yolçuları islanmış cücəyə döndərir. M.Rzaquluzadə
təql. Ocaqda, sobada odun, kömür, qaz yanarkən çıxan səs. Ocaq gurtagurt saldı
“Guruldamaq”dan f.is
bax gurlamaq. Yağmasa da guruldayır. (Məsəl). Dərin darısqal dibində dərənin; Rəd kimi guruldayır baltalar
“Guruldatmaq”dan f.is
icb. Guruldamasına səbəb olmaq. [Tahir] …öz məharətini göstərmək üçün bir neçə dəfə motoru guruldatdı… M
sif. Gurultu salan, gurlayan, gur-gur edən. ◊ Guruldayıcı qaz kim. – hidrogenin oksigenlə qarışığından alınan partlayıcı qaz
is. 1. Bir şeyin hərəkətindən və ya düşməsindən hasil olan çox bərk qarışıq səs. – [Məlikməmməd] sübhə yavuq gördü bir gurultu, bir nərilti gəlir ki,
is. Çox bərk səsküy, gurultu. Çayın tərpətdiyi qayalar toqquşur, gurultu-nərilti qoparırdı. B.Bayramov
bax gurultu-nərilti. Günlərin birində qonşumgildən gurultupatıltı eşitdim. S.Rüstəm
sif. 1. Gurultusu olan, çox səs salan, gurultu salan. Yağış nə qədər gurultulu (z.) yağsa, o qədər sonra hava xoş və aydın olur… A
is. Gurultu qoparan adam və ya şeyin halı
bax guppultu. …Orada bir belə məqalə var idi: “Milləti-islamiyyənin inhitatı”, yəni “müsəlmanların yuxarıdan guruppultu ilə aşağı düşməyi”
[fars.] klas. Qulaq. Barmağında xatəm, guşində tənə; Gireh-gireh zülfün tökə gərdənə. M.P.Vaqif. □ Guş etmək klas
is. [fars.] 1. Künc, bucaq. Otağın guşəsi. – Onlar uçuq toyuq hinini palçıqlayır və həyətin bir guşəsinə yapılmış təzəkləri qalağa yığırdılar
is. [fars.] köhn. Bir şeyin, ya tikilinin guşələrini birləşdirməkdən ötrü metal və ya başqa materialları birləşdirməkdən ötrü metal üçbucaq şəklində b
is. 1. Tikilərkən binanın tinlərinə qoyulan və başqa bütün daşların qoyulması üçün əsas olan daş. Guşədaşı yerdə qalmaz
is. [fars.] Cəmiyyətdən, adamlardan qaçan adam; asket, zahid. □ Guşənişin olmaq – bir yerdə qapanıb qalmaq, evdən bayıra çıxmamaq
is. Guşənişin adamın halı; asketlik, zahidlik
“Guvuldamaq”dan f.is
f. Guvultu səsi çıxarmaq, uğuldamaq. Budur şimal yeli qopub guvuldar; Sürükləyib buludları vıyıldar. A
is. Geniş sahəni əhatə edən dəhşətli səs; uğultu
bağl. Sanki, elə bil. Guya bilmirsən. – …Axurun içində guya ki, fənə bürünmüş bir şey naçalnikin gözünə sataşdı
is. Bitkiləri daha yaxşı qidalandırmaq və məhsuldarlığını artırmaq üçün torpağa qatılan üzvi və ya qeyri-üzvi maddə
“Gübrələmək”dən f.is
f. Torpağa gübrə vermək. Tarlanı gübrələmək
“Gübrələndirilmək” dən f.is