is. [fars.] Gülab saxlamaq üçün aşağısı girdə, boğazı dar, uzun və qəşəng formalı çini, ya metaldan qab; gülabqabı, gülabsüzən
bax gülabdan
bax gülabdan. …Güldanlar, gülabsüzən, hər cürə qədəh və fincanlar, arvad kəməri, bilərzik, gərdənbənd və sairəni Şahbəy tərifləyə-tərifləyə demişdi… Ə
is. [fars.] Gül əkməyi, gül becərməyi, ümumiyyətlə, gülü çox sevən adam; çiçəkbaz
is. Gül əkməyi, gülü becərməyi, ümumiyyətlə, gülü çox sevmə; çiçəkbazlıq. Əlisa arada söhbət zamanı özünün gülbazlığından ağsaqqal həkimə də söhbət aç
sif. və is. Klassik Azərbaycan poeziyasında gözəlin epitetlərindən (sifətlərindən) biri. Neyləmişəm inciyibsən; Yenə, ey gülbədən, məndən
bax gülüzlü
[fars.] bax gülüzlü
[fars.] bax gülüzlü. Gülçöhrə sənəmlər oldular cəm; Hər bir sənəmin əlində bir şəm. Füzuli
is. 1. Gül əkməklə, gül becərməklə məşğul olan adam. Gülçü bağban. 2. Gül satan adam, gül mağazası işçisi
is. 1. Gülçünün peşəsi, məşğuliyyəti. 2. Kənd təsərrüfatının gül əkib becərməklə məşğul olan sahəsi. Gülçülük gəlirli sahədir
is. [fars.] 1. Dərilmiş gülü qoymaq üçün müxtəlif formalı qab; gülqabı. Güldana su tökmək. – [Vaqif] qarşısındakı mina güldanın içindəki novruzgülü və
is. bot. Dəfnə ağacı
is. [fars.] Gül, çiçək dəstəsi. Lalədən, yasəməndən güldəstə bağladılar. S.Rüstəm. Vüqarım ucadır Qoşqar dağından; Güldəstə tutmuşam əməl bağından
“Güldürmək”dən f.is
icb. 1. Gülməsinə səbəb olmaq. Uşağı güldürmək. Qıdıqlayıb güldürmək. // Gülüş doğurmaq. Cəfər əmi öz sözü ilə kimsəni güldürmək istəməmişdi
sif. Gülüş doğuran; gülməli, güldürən. Güldürücü sözlər
is. Gülüş əmələ gətirmə, güldürmə
1. is. Qızıl və ya gümüş tellərindən, habelə onlara bənzədilən materiallardan qatışığı olan sap. [Otaqda] arasıra məxmər, üstünə güləbətin çəkilmiş da
sif. Güləbətini olan; güləbətinlə işlənmiş, güləbətinlə bəzədilmiş. Güləbətinli araqçın
is. bot. Hündürlüyü bəzən 15-18 metrə çatan ağac
bax gülbədən(li). Nə xoşdur baş qoymaq bir güləndamın qucağında; Tamaşa eyləmək ol həlqə zülfə ağ buxağında… M
sif. Şən, mehriban, üzügülər. Bu sualımdan Məmmədrzanın gülər üzü qara bulud kimi tutuldu. S.S.Axundov
sif. Şən, mehriban, üzügülər. Gülərüz qız. – Bağçalarda narın var; Gülərüzlü yarın var. (Bayatı). …Vəli uzunboy, gülərüz… bir oğlan idi
bax güləşmə 2-ci mənada. Miyandarın işarəsilə Məmməd bəylə Qasım ağa dairənin ortasına güləşə çıxdılar
bax gülər. [Pərinin] güləş sifəti və hər nə deyiləndə “bəli” deməyi elçilərə çox xoş gəldi. Çəmənzəminli
is. İdmanın güləşmə növü ilə məşğul olan idmançı. Yüngülçəkili güləşçi
“Güləşdirmək”dən. f.is
icb. Güləşməyə məcbur etmək, qurşaq tutdurmaq. [Ziba xanım:] …Xan Qala qırağında bəy uşaqlarını birbiri ilə güləşdirir
is. Güləşmə zamanı çalınan hava. Sanki bir döyüş, bir vuruşma meydanını təsvir edən güləşəngi havası adamları … yerindən oynadırdı
sif. Üzügülər, xoşsifət, mehriban, şən, gülər. Güləşqabaqlı qız. – Möhlətov istədi bu güləşqabaq oğlanın sözünə soyuqqanlılıqla yanaşsın, məna verməsi
1. “Güləşmək”dən f.is. 2. idm. Bir-birinin kürəyini yerə vurmağa çalışan iki nəfərin qurşaq yapışmasından ibarət idman növü
f. Bir-birinin kürəyini yerə vurmağa çalışmaq, qurşaq tutmaq. Pəhləvanlar güləşdilər. – [Vəzir:] Mən cavab verdim ki, əgər mənə yaraşsaydı, bu əlli ya
bax gülərüz(lü). Güləşsifət, ortayaşlı biri … ayağa qalxıb oturanlara baxdı. Ə.Vəliyev
is. və sif. Çox gülən, gülməyi sevən (adam). Güləyən qadın. – Çəpərdən üstümə qəfil su atan; O güləyən qızı görəm yuxuda
sif. məh. Qırmızı, al. Ağ əllərin olub əcaib gülgəz; Qana batıb, yoxsa hənalanıbdır? M.P.Vaqif. Şahnisə xanım göz yaşlarını gülgəz dəsmalla silərək …
is. 1. Gülmə işi; gülüş, gülmə. Yetər buludlardan vurduğumuz dəm; Bir az da gülgüdən danışsın qələm. S
sif. [fars.] şair. Gül rəngli, gül kimi, güllü. Ey geyib gülgün, damadəm əzmicövlan eyləyən! Hər tərəf cövlan edib, döndükcə yüz qan eyləyən! Füzuli
is. [fars.] Qışda bitki, gül, tərəvəz, göyərti yetişdirmək üçün şüşə ilə örtülmüş qızdırılan tikili; istixana
is. bot. Əməköməci fəsiləsindən ensizyarpaqlı, iri qəşəng çiçəkləri olan ot-bitki (xalq təbabətində işlədilir)
bax güldan