Толковый словарь азербайджанского языка

  • HAQQ-ƏDALƏT

    is. [ər.] Ədalət, insaf. Səninləyəm, haqq-ədalət, səninləyəm; Milli qürur, milli qeyrət, səninləyəm! M

    Полностью »
  • HAQQ-HESAB

    is. [ər.] 1. Hər hansı hesablamanın nəticəsi; hesablama, hesab. Hamı işdən çəkilib çıxdığı halda, mühasib çıxmaq istəmir və əlindəki haqq-hesabı başa

    Полностью »
  • HAQQ-NAHAQ

    zərf [ər. həqq və fars. na] Haqlı olub-olmadığından asılı olmayaraq; istər haqlı olsun, istər haqsız

    Полностью »
  • HAQQ-SAY

    is. [ər.] Zəhmət, əmək. Bu mədəndə saç ağartmış ustanın, düzü; Otuz illik haqqı-sayı, əməyi vardı. Ə

    Полностью »
  • HAQLAMA

    “Haqlamaq”dan f.is

    Полностью »
  • HAQLAMAQ

    f. Yüyürüb çatmaq, dalınca qaçıb yaxalamaq, başının üstünü almaq. Bazarçaydan gələn dəstə banditləri haqlamışdı

    Полностью »
  • HAQLAŞMA

    “Haqlaşmaq”dan f.is

    Полностью »
  • HAQLAŞMAQ

    f. Hesablaşmaq, haqqhesabı çürütmək, haqq-hesab çəkib üzülüşmək

    Полностью »
  • HAQLI

    sif. Düz deyən, düzgün fikirləşən, düz hərəkət edən, səhv etməyən (haqsız əksi). Xan, arvadının sözlərinin haqlı olduğunu anladı

    Полностью »
  • HAQLILIQ

    is. Fikirdə, mühakimədə, hərəkətdə və s. düzlük, düzgünlük, doğruluq; haqlı olma; haqq, ədalət. Öz işinin haqlılığına inanmaq

    Полностью »
  • HAQSEVƏR

    is. Haqqı, düzgünlüyü, doğruluğu sevib müdafiə edən adam. // Sif. mənasında. [Cabbar:] Sən özün haqsevən bir adamsan, bizi də yaxşı tanıyırsan, bilirs

    Полностью »
  • HAQSIZ

    sif. və zərf 1. Haqq və insafa uyğun olmayan; ədalətsiz, nahaq, əsassız. Haqsız iddia. Haqsız cəza. – Mürsəqulu … haqsız işə razı olmayan bir adam idi

    Полностью »
  • HAQSIZLIQ

    is. 1. Haqq və ədalətə uyğun olmayan hal; ədalətsizlik, insafsızlıq. Nəbi kiçik yaşlarından haqsızlığı sevməzdi

    Полностью »
  • HAQVERMƏZ

    sif. Başqasını işlədib haqqını verməyən, haqqını kəsən; istismarçı. Məlik tacir haqverməz adamdı. (Nağıl)

    Полностью »
  • HAL₂

    bax al3 (bəzən “hal anası” şəklində işlənir). Hal hər şeyi tərsinə eləyir. Tərsinə iş görən qadına deyərlər: hal cinsisən? Bir adam tutduğu halı yazığ

    Полностью »
  • HAL

    is. [ər.] 1. Hər hansı bir səbəbdən, şəraitdən doğan vəziyyət, keyfiyyət. Xəstənin halı yaxşıdır. – Hicrin edibdi könlümü bərbad, ağlaram; Çoxlar tuta

    Полностью »
  • HAL-ƏHVAL

    is. [ər.] Vəziyyət, əhval. ◊ Hal-əhval tutmaq (soruşmaq) – bax əhval tutmaq (soruşmaq) (“əhval”da). [Şeyx] hal-əhval tutub, bardaş qurdu

    Полностью »
  • HAL-HAZIR

    is. İndiki vaxt, indiki zaman, hazırkı vaxt, bu an, bu saat, əlan. [Çopo:] Keçmişin təcrübəsi hal-hazır üçün faydalıdır

    Полностью »
  • HAL-QƏZİYYƏ

    is. [ər.] Hadisə, əhvalat, qəziyyə. [İbrahim xan Vaqifə:] Gedin, görək hal-qəziyyə nə minval üzrədir

    Полностью »
  • HALA

    zərf [ər.] klas. İndi, indi də, indiyədək, hələ də. Mənə derlərdi əvvəl, bir mələkdir sevdiyin. Hala; Görənlər sən fəqirə göydən enmiş bir bəla derlər

    Полностью »
  • HALAL

    sif. [ər.] 1. İslam dininin ehkamlarına görə yeyilməsinə, işlədilməsinə və ya özünə mal edilməsinə icazə verilən (haram əksi)

    Полностью »
  • HALALCA

    sif. 1. bax halal 2-ci mənada. Hamıdan varlı ikən, hamıdan yoxsul oldum; Halalca dövlətimi haram etdi o, haram

    Полностью »
  • HALALLAŞMA

    “Halallaşmaq”dan f.is

    Полностью »
  • HALALLAŞMAQ

    qarş. Ölərkən və ya uzun müddətə ayrılarkən bir-birinin pisliyinin və ya borclarının üstündən keçmək, bir-birini bağışlamaq

    Полностью »
  • HALALLIQ

    is.: halallıq almaq – ölərkən və ya uzun müddət ayrılarkən vaxtilə etmiş olduğu pisliyin, yaxud qaytarmadığı borclarının bağışlanmasını xahiş etmək

    Полностью »
  • HALAY

    is. Dairə, dövrə. □ Halay vurmaq (qurmaq) – dövrə vurmaq, halaylamaq. Göy üzündə bir dəstə qartal qanadlarını geniş açaraq halay vurub hərlənirdi

    Полностью »
  • HALAYLAMA

    “Halaylamaq”dan f.is

    Полностью »
  • HALAYLAMAQ

    f. Dövrə vurmaq, halay vurmaq, dövrələmək

    Полностью »
  • HALBAHAL

    zərf [ər. hal və fars. bə] : halbahal olmaq – haldan hala düşmək, halı dəyişmək, vəziyyəti gah pisləşib, gah yaxşılaşmaq

    Полностью »
  • HALBUKİ

    Bir-birinə zidd olan, bir-birini inkar edən iki fikrin qarşılaşdırıldığı tabesiz mürəkkəb cümlələrdə müstəqil cümlələr arasında əlaqə yaradan bağlayıc

    Полностью »
  • HALƏ

    is. [ər.] Ayın və bəzi iri ulduzların ətrafında bəzən görünən işıq dairəsi. Fikrini, qəlbini çalmışdı əlan; Mahtabın sulara düşən haləsi

    Полностью »
  • HALƏLƏNMƏ

    “Halələnmək”dən f.is

    Полностью »
  • HALƏLƏNMƏK

    f. Ətrafında bəzən işıqlı dairə əmələ gəlmək (Ay və bəzi iri ulduzlar haqqında). [Pərşan] göylərin axşam parıltısında halələnmiş (f

    Полностью »
  • HALƏT

    is. [ər.] klas. Hal, vəziyyət. Naçalnik elə bir halətdə mənim üzümə baxırdı ki, deyirdim, bu saat durub məni yeyəcək

    Полностью »
  • HALƏTİ-RUHİYYƏ

    is. [ər.] klas. bax əhval-ruhiyyə. [Yaşlı kişi:] Bədbincə bir haləti-ruhiyyə məni qapladı. S.Hüseyn

    Полностью »
  • HALİ

    is. [ər.] Bir hadisə, iş haqqında məlumatı, xəbəri olan; xəbərdar, agah. Haliyəm ellərin mən cümləsindən; Gecə yatmaz bir-birinin bəhsindən

    Полностью »
  • HALQA

    is. 1. Çənbər, qurşaq, dairə şəklində gərək (əsasən metaldan olur). Qaratoyuq ayağını cələdən çəkdikdə qıl halqa daralıb onu bənd edirdi

    Полностью »
  • HALQALAMA

    “Halqalamaq”dan f.is. Balıqları halqalama. – …Quşları halqalama işi ilə mərkəzi halqalama bürosu məşğuldur

    Полностью »
  • HALQALAMAQ

    f. 1. xüs. Yerdəyişmə istiqaməti və sürəti, ömürlərinin uzunluğu və s. üzərində elmi müşahidə aparmaq məqsədilə quşların ayağına və balıqların quyruğu

    Полностью »
  • HALQALANMA

    “Halqalanmaq”dan f.is. Balığın quyruğunun halqalanması. – Qoruqda quşların halqalanması, miqrasiyası, həyat tərzi, bir-biriləri və ətraf mühitlə qarşı

    Полностью »
  • HALQALANMAQ

    məch. 1. Quşun ayağına və ya balığın quyruğuna halqa keçirilmək. Halqalanmış (f.sif.) quş başqa bir yerdə öldürüldükdə quşun ayağında olan halqa göstə

    Полностью »
  • HALQAŞƏKİLLİ

    bax halqavari

    Полностью »
  • HALQAVARİ

    sif. Halqa, çənbər, çevrə şəklində; dairəvi, halqaşəkilli

    Полностью »
  • HALLANDIRMA

    “Hallandırmaq”dan f.is

    Полностью »
  • HALLANDIRMAQ

    f. qram. Hallar üzrə dəyişdirmək. “Əl” ismini hallandırmaq

    Полностью »
  • HALLANMA

    “Hallanmaq”dan f.is. İsmin hallanması

    Полностью »
  • HALLANMAQ

    f. qram. Hallar üzrə dəyişmək

    Полностью »
  • HALLAŞMA

    “Hallaşmaq”dan f.is

    Полностью »
  • HALLAŞMAQ

    bax hal-əhval tutmaq (“hal-əhval”da). …Adam həmişə həmsöhbət tapır, bir-birilə hallaşır, “məsələ” öyrənir

    Полностью »
  • HALLI

    sif. və is. 1. Kefli, az sərxoş. Məhəbbətdən mey içmişəm, hallıyam. M.Rahim. 2. bax hallıca. 3. dan. Xoşrəftar, xoştəbiət, xoşəhvallı

    Полностью »