“Naxoşlatmaq”dan f.is
f. Xəstələndirmək, azarlatmaq, xəstəliyə salmaq, naxoşlamasına səbəb olmaq. Uşağı soyuğa verib naxoşlatmaq
is. Xəstəlik, azarlılıq. Naxoşluğu uzun çəkmək. – [Əvvəlinci azarlı:] …Bu zəhrimar naxoşluq yapışıb yaxamdan
is. Birinin üzüyumşaqlığından istifadə edərək şeyini götürmə (adətən naxünək vurmaq, naxünək etmək şəklində işlənir)
is. Naxünək vurmağı adət etmiş adam. Naxünəkçinin cibi gen olar. (Məsəl)
is. Naxünəkçinin xasiyyəti, sifəti. Naxünəkçilik eləmək
is. [ər.] tar. 1. Böyük bir şəxsin yerini dolandıran şəxs; vəkil, canişin. Padşahın naibi. 2. Yerli inzibati idarə rəisi, kənd icması başçısı
is. 1. Naibin işi, vəzifəsi; vəkillik, canişinlik. 2. Naibin idarəsi altında olan yerlər
[ər.] : nail olmaq – əldə etmək, müvəffəq olmaq, çatmaq, yetmək. Məqsədə nail olmaq. İstəyinə nail olmaq
is. [ər.] 1. Hər hansı bir sahədə, işdə əldə edilmiş yaxşı nəticə; müvəffəqiyyət. Azərbaycan xalqı hər sahədə yeni və böyük nailiyyətlər əldə etmişdir
[fars. na… və ər. insaf] İnsafsız. Nainsaf qonşular Süleymanın bu qədər zəhmətinə baxmayıb, yenə də onu əvvəlki kimi “Süleyman” deyə çağırırdılar
is. İnsafsızlıq. Nainsaflıq etmək. – [Ana:] Hərgah Ülkər qızı aparmaq istəyirsə, üz vurma. Balanı anadan ayırmaq nainsaflıqdır
[fars.] bax kamsız. Nakam cavan. Nakam ölmək. Nakam məhəbbət. – [Əbdül:] Sara da getdi! Yazıq qız, nakam qız! Onun ölümü mənim sinəmə bir dağ çəkdi
is. Kama yetməmə; kamsızlıq. Olsa nakamlığım gər o pərinin kamı; Dilidivanəni həq dəhrdə nakam eləsin
sif. və is. [fars.] Şərəfsiz, yaramaz, alçaq, rəzil. Nakəs adam danışıqnan saz olu; Kərəmdən kəm, səxavətdən az olu
is. Alçaqlıq, rəzillik, yaramazlıq. Nakəslik eləmək
sif. Namərd, xain. Nakişi adam. // İs. mənasında. [Mürsəl:] İlqarından dönən, andını pozan, verdiyi sözə əməl eləməyən nakişidir! Ə
is. Namərdlik, xainlik. Onda nakişilik olardı, axı, sən Hacı Atakişisən, … uşaq-muşağa baş qoşmayacaqsan ki… – deyə Əmir gülümsündü
sif. [fars. na… və ər. qabil] 1. Nalayiq, yersiz, münasibətsiz. Müdir cənablarına minnətdar olub, naqabil sözümdən üzr istəyirəm
sif. və zərf [fars. na… və ər. qafil] Qəfildən, birdən, nagahan, gözlənilmədən, xəbərsiz. Naqafil azara düşmək
is. Gözlənilməzlik, nagahanlıq; gözlənilməz olma. Gəlişin naqafilliyi. Ölümün naqafilliyi
[xüs. is.-dən] Hərlənən topu (barabanı) olan tapança növü. [Balaqardaş:] Güldəstə! Bir gözümün içinə dürüst bax! Bu naqanı görürsənmi? N
is. [ər.] 1. xüs. bax keçirici. Metal elektrik naqilidir. 2. köhn. Daşıyan, bir yerdən başqa bir yerə aparan, nəql edən
is. fiz. Nəql etmə, keçirtmə, ötürmə qabiliyyəti; keçiricilik. Metalların naqillik qabiliyyəti
sif. [ər.] 1. Tam və mükəmməl olmayan, yarımçıq, natamam, əskik. Naqis kitab. Naqis məktub. – Çağırdı yarımı əğyar, qaldı ülfəti naqis
is. 1. Qüsurluluq, natamamlıq; qüsurlu, nöqsanlı olma. [Şagirdin] zəifliyi öz təbiətindən yox, bizim tərbiyə üsulumuzun naqisliyindən irəli gəlirmiş
sif. [ər.] köhn. Ağıldan naqis, ağıldan zəif, kəm
is. zool. Şirin suda yaşayan üstü pulsuz, bığlı, iri yırtıcı balıq. Dəryalar tutdu məni; Naqqalar uddu məni
sif. Çox, boş-boş danışmağı sevən; lağlağı, boşboğaz, gəvəzə, çərənçi. Naqqal adam. – Bu şəhərin arvadları çox dilli-ağızlı, özləri də çox naqqaldırla
“Naqqallamaq”dan f.is
f. Naqqallıq etmək, boşboş danışmaq, çərənləmək
“Naqqallaşmaq”dan f.is
f. 1. Naqqal olmaq, naqqallığa alışmaq, adət etmək. 2. Naqqallıq etmək, boşboğazlıq etmək. Siz buyuruğunuzu buyurun, bəy, – [deyə] Alagöz naqqallaşmağ
is. Boş-boş danışma; boşboğazlıq, çərənçilik. [Nəcəf:] Sən naqqallıqdan nə vaxt əl çəkəcəksən? Bu iş sənə baha oturar
is. [ər. nəqqaş] 1. Evlərin divarlarına, tavanına, şeylərin üstünə yağlı və ya sulu boya ilə naxış vuran sənətkar
is. [ər. nəqqaş və fars. …kar] Naxış ustası, naxış vuran sənətkar
bax naqqaşlıq. Naqqaşkarlıq etmək
is. 1. Naqqaşın işi, peşəsi; rəssamlıq. 2. Naxış vurma işi. [İsmayılzadə:] Yaxşı, yoldaş mühəndis, bəs sarayın naqqaşlıq işi necə olacaq? Z
sif. və zərf Qolay olmayan; rahat olmayan. Naqolay stul. Naqolay oturmaq. Yerim çox naqolaydır
is. [ər.] klas. Kilsə zəngi. Taki səsləndi qəflətən naqus; Oldum ol vaxt büsbütün məyus. A.Səhhət
is. xüs. Tirin altına qoyulan ağac. Yeddi-səkkiz qadın Məşədinin yıxıq daxmasına hücum edir, qızlar daxmanın nallarına ip bağlayıb dartır, qara palçıq
is. [ər. nəl] 1. Sürüşməkdən və zədələnməkdən qorumaq üçün at, qatır və s. heyvanların dırnaqlarına vurulan müvafiq formada hazırlanmış dəmir lövhəcik
sif. və zərf [fars.] Ağlayan, ahzar edən, inləyən, nalə edən, fəğan edən, göz yaşı tökən. Çox eşqə həvəs edəni gördüm ki, həvasın; Tərk etdi sənin aşi
sif. [fars. na… və ər. layiq] Layiq olmayan, yaraşmayan, layiqsiz. Nalayiq hərəkət. Nalayiq söz. – [Müəllim:] Uşaqlarınıza nəsihət edin, belə nalayiq
is. Layiq olmama, yaraşmazlıq, layiqsizlik; nalayiq hərəkət, söz
is. [ər. nəl və fars. …bənd] Heyvanların ayağına nal vuran; nalçı. Axsaq atın kor nalbəndi olar. (Məsəl)
is. [fars.] Ah-zar, inilti, sızıltı, fəryad, fəğan. Seyyid, aşiq olanı bilmişəm aşiqlər işin; Ah imiş, nalə imiş, giryə imiş, şivən imiş
sif. Çınqıllıq, xırda daşlıq; naltökən. Bunlarsız aşmaq olmaz qısıq, dar gədikləri; Nalqıran yoxuşları, sıldırımlı dikləri
“Nallamaq”dan f.is