is. [lat.] Qırmızımtıl rəngdə mineral
is. [fars.] klas. Üz, çöhrə. Həsrətindən zəfəranə dönsə ruyim, yox əcəb; Qoymuş hicranda məni, bir gülüzarım gəlməmiş
is. [fars.] klas. Gün, gündüz. □ Ruzi-əzəl klas. – ibtida, lap başlanğıc. Ruzi-əzəldən klas. – ibtidadan, birinci gündən, lal əvvəldən
is. [fars.] Azuqə, yeyəcək. Qonağın ruzisi özündən qabaq gələr. (Ata. sözü). [Şahmar:] Əgər bu çinar yeməli meyvə gətirsə, özü də yaxşı tutsa, bütün b
is. [fars.] 1. Külək, yel. …Bakı axşamına məxsus sərin ruzigar əsməkdə idi. M.S.Ordubadi. Çılğın kimi ruzigar vıyıldar; Qar parçaların göyə sovurar
sif. və zərf Ruzisi olmayan, yeyəcəksiz, yeyəcəyi olmayan, azuqəsiz. □ Ruzisiz qoymaq – azuqəsini, ruzisini əlindən almaq, yeyəcəksiz qoymaq, ac qoyma
is. [fars.] köhn. Qəzet. İki sənə bundan əqdəm … “İrşad” ruznaməsinin nömrələrində öz daxili işlərimizdən və dolanacağımızdan yazıb, bəzi mətləblərdən
köhn. bax qəzetçi
köhn. bax qəzetçilik
is. [ər.] 1. Dörddə bir; ilin dörddə bir hissəsi; üçaylıq, kvartal. Üçüncü rübü tamamlayan bu ay sənaye müəssisəsində ilin axırına necə çıxacağını çox
is. [ər.] Bir çox Şərq xalqları arasında geniş yayılmış simli musiqi aləti. Rübabın incə tellərdir, … min aləm var təranəndə
is. Rübab çalan. Rübabçı qızlar ansamblı
is. [ər.] Quruluşca dörd misradan ibarət olub, birinci, ikinci və dördüncü misraları həmqafiyə, üçüncü misrası isə sərbəst qalan dörd misralıq mənzum
is. [fars.] köhn. Üz örtüyü (qadınlarda). Məni qoca gördü, rübəndin açdı; Ala gözlərinə gözüm sataşdı
sif. Üzündə rübənd olan, üzünə rübənd taxmış. Rübəndli qadın. – Minnət xanım üzü rübəndli gəlib ortada durur
sif. Bir rüb (1-ci mənada) üçün nəzərdə tutulmuş, bir rübdə görülən, bir rüb davam edən, bir rübdə başa gələn
is. [ər.] klas. Geri dönmə, qayıtma, ricət (etmə). □ Rücu etmək – 1) müraciət etmək. [Nəsir Fərraş:] Şahzadə buyurdu ki, bu axşam bir mənim hüzuruma g
is. [ər. “rəfiq” söz. cəmi] Rəfiqlər, yoldaşlar, dostlar. İndi məni hər kəs görər olsa rüfəqadan. M.P
is. [ər.] Yüksəklik, böyük rütbə
is. [fars.] klas. Yanaq, üz
is. [fars.] klas. Üz, çöhrə. Canımı yandırdı hicr, ey atəşin rüxsar, eşit! Qövsi. Firqətindən yarpaq kimi əsirəm; Rüxsarımı eynim yaşı yandırar
is. [ər.] din. Namazda bir qiyam (ayağa qalxma) ilə bir rüku (əyilmə) və iki səcdədən ibarət hərəkət
is. [ər.] 1. Bir şeyin ən sağlam və möhkəm tərəfi; təməl, dirək, istinadgah. // Məc. mənada. Ənənə cəmiyyətin rüknüdür
is. [ər.] din. Namazda əlləri dizlərə dayayıb əyilmə hərəkəti. Qünut, rükum, bir də səcdəm səhv olsa; Neyləsəm, səhihdi namazım mənim
is. [ər. “rəmz” söz. cəmi] klas. bax rəmz. Nalə çəkib bülbül dedi: – Ey pəsər; Rümuzi-eşqidən olan bixəbər
[ər.] İzin, icazə. Rüsxət istəmək. □ Rüsxət almaq – icazə almaq, izin almaq. [Hacı Kərim] Kəldəkli Molla İbrahim Xəlil, deyirlər ki, Tiflisə gedib, rü
is. [ər. rüsxət və fars. …namə] Rüsxət vərəqəsi; icazənamə
is. [ər.] bax rəsm 2-ci mənada. Ancaq bu qudalıq rüsumunun başqa bir mənası nəzərdə tutulurdu. R.Əfəndiyev
is. [ər. “rəsm” söz. cəmi] Gətirilən və çıxarılan mallardan və s.-dən alınan dövlət vergisi; rüsumat
is. [ər. “rüsum” söz. cəmi] bax rüsum1. Hələ İrana girdikləri dünəndir, gömrük rüsumatını tamamilə ləğv etmişlər
is. 1. Biabır olma, abırsızlıq, heysiyyətdən düşmə, abırdan düşmə. Nə çəmən cümlə cahandır məni-rüsvayə qəfəs
bax rüsvayçılıq. Bu rüsvalıq mənə səndən degil, badi-səbadəndir. Füzuli. Xublar eşqində gör şimdi mənim rüsvalığım; Qisseyi-Fərhad ilə Məcnunu bir əfs
sif. Rüsvay edən, abırdan salan, adbatıran, utanılacaq, biabırçı
is. Rüsvayedici iş, hərəkət, hal; rəzalət, biabırçılıq; eyib gətirən şey. [Qadın:] Nə istəyirsən istə, məni bu rüsvayçılıqdan qurtar! M
sif. Eyib gətirən, ləkələndirən, adbatıran, etibardan salan, utanılacaq. Rüsvayedici hərəkət
is. [ər.] Keçmişdə: uşaqların ibtidai məktəbi bitirdikdən sonra təhsil aldıqları məktəbin adı
[ər.] 1. biol. İnsan və heyvan embrionu (mayası). Döllənmiş yumurta hüceyrəsindən rüşeym əmələ gəlir
is. [ər.] Öz xeyrinə olaraq bir iş gördürmək xatirinə hər hansı bir vəzifəli şəxsə verilən pul və ya şey
sif. [ər. rüşvət və fars. …xor] Rüşvət alan. Rüşvətxor adam. – Mənə desəydilər ki, … Yer üzündə bir rüşvətxor çinovnik yoxdur, inanardım
is. Rüşvət alıb iş düzəltmə. Rüşvətxorluqla mübarizə. Rüşvətxorluq ən ağır cinayətdir. – Kiminin rüşvətxorluğu, qohumbazlığı; kiminin xəsisliyi, bəzis
is. [ər.] 1. Xidməti dərəcə, ad. Zabitlik rütbəsi. – [Qorxmaz] sıravilikdən starşinalıq rütbəsinə qalxmışdı
sif. Rütbəsi olan, müəyyən rütbə sahibi olan. Əbülfət mirzə qapını açan kimi qarşısında böyük rütbəli bir İran məmurunu və iki nəfər də polis nəfərini
sif. Rütbəsi olmayan. Gör hökm-fərmanlar necə güclənib? Ölüm də rütbəsiz, çinsiz qalmadı! M.Araz
is. Heç bir rütbəsi, vəzifəsi, mövqeyi olmama. O, ömrünün bu çağında qulluqsuzluğun, rütbəsizliyin necə yaman dərd olduğunu bir daha duyub, koramal ki
is. [ər.] Yaşlıq, nəmlik, islaqlıq. Bitki rütubəti sevir. Havada rütubət var. – Yağışın rütubəti səqfin uçan yerindən çəkilməmişdi
f. Rütubətli olmaq, nəm çəkmək, nəmlənmək. Otağın divarları rütubətlənib