Allahın qulu
«əbdül» (qul) və «fərəc» (sevinc, əyləncə) sözlərindən düzəlmiş «Fərəcin qulu» və ya «əyləncə sevən» deməkdir
Haqqın qulu, Allahın qulu
mülayim, yumşaq xasiyyətli qul
Allahın qulu Həmid
Allahın qulu Həsən
Allahın qulu Hüseyn
“Əbdülkərim” adının təhrifidir
bax: Əbdül və Qədir
bax: Əbdül və Qafar
“Əbdülqasim, Əbdülqasım, Əbülqasim, Əbülqasım” adının təhrif olunmuş variantı. Oğlunun adını “Qasım” qoyandan sonra Məhəmməd peyğəmbəri “Əbülqasim” (“
bax: Əbdül və Lətif
ən yüksəkdə olanın (Allahın) qulu
«Əbdül» (qul, itaət edən) və «məbud» (Allah, itaət olunan) sözlərindən düzəlmiş, «Allahın qulu, Tanrıya itaət edən» deməkdir
«Əbdül» və «Məmməd» (Peyğəmbərin) adlarından yaranmış, «Məhəmməd peyğəmbərə itaət edən» deməkdir
bax: Əbdül və Rəhim
bax: Əbdül və Rəhman
bax: Əbdül və Rəşid
bax: Əbdül və Rəzzaq
bax: Əbdül və Salam
«Əbdül» (qul, itaət edən) və «səlim» (sağlam; Allah) sözlərindən yaranmış, «Allaha, Tanrıya itaət edən» deməkdir
bax: Əbdül və Səməd
tək olanın (Allahın) qulu
bax: Aba; ata (ad və sözlərin əvvəlinə artırılaraq sahiblik mənasını bildirir); «Əbi» ata deməkdir
“Əbül” ilə başlanan adların ixtisar forması; kök, dolu, yekə
Ağanın atası
Əbil xan
“əb” ilə başlanan adların əzizləmə forması
mənim atam (bax: Abı)
xırda qənd, qənd tozu; bitki
dünya, kainat, göy, səma, fəza
Allahın nüfuzu
Bəkirin atası (bax: Bəkir və Abı)
bax: Abtalıb
bax: Abuzər
«əbu» (ata, sahib) və «Fərəc» sözlərindən düzəlmiş, «Fərəcin atası» deməkdir