[fars.] прил. клас. алакъалу (тир), аслу (тир).
сущ. алакъалувал, аслувал.
[ər.] прил. важиб, кьилиз акъудун мутӀлакь лазим тир, гьар гьикӀ хьайитӀани авуна кӀандай, туна виже текъвер, чарасуз тир, лап кьетӀен (мес
[ər. “vacib” söz. cəmi] сущ. куьгьн. важибат (диндиз килигай кьилиз акъудун ва амал авун важиб тир крар; гзаф важиб тир затӀ)
прил. важиблу, важиб тир, лазим тир, герек тир; кил. vacib.
сущ. важибвал, кьилиз акъудун важиб (мажбури) хьунухь, чарасузвал; лазимвал, гереквал.
[fars.] мажбур, мажбур яз амай (хьайи); vadar etmək мажбур авун, мажбурун; vadar olmaq мажбур хьун.
[ər.] сущ. 1. дугун, кьве дагъдин (кьвалин) арада чӀехи ва яргъи чухур, дуьзен; 2. вацӀун ятах, вацӀ авахьзавай чка, вацӀун кьер; ккам, кӀам; 3
[alm.] вафли (винел тӀама-тӀама нехишар жедай кьезил печенидин са жуьре).
[lat.] сущ. вагинизм (дишегьлийрин къецепатан жинсинин органрин гзаф гьассасвал).
[fars.] сущ. куьгьн. вагир (сад ва я с шумуд касди мерсия ва я мани кӀелдамаз эхиримжи бейт (ва я бейтер) тикрар ийидай кас)
[fars.] сущ. куьгьн. са шумуд касди тикрар ийидай эхиримжи бейт (ва я бейтер).
сущ. куьгьн. вагирвал, вагирдин кӀвалах (кил. vagir); vagirlik etmək вагирвал авун, сада кӀелзавай мерсиядин ва я манидин эхиримжи бейт тикрар авун
[fars.]: vagüzar etmək куьгьн. садал тапшурмишун (вегьин), хиве ттун.
сущ. 1. зоол. гъетер недай яргъи кӀуф квай са къуш; 2. пер. рах. сив ахъа, пев хьтин, ментеш кас.
прил. нугъ. 1. вахт алатнавай, кьадардилай артух дигмиш хьана элечӀнавай, вахтунда атӀун (ва я ягъун) тавур (мес
1. кил. vağanımaq; 2. вагъам хьун, ламувал кумукь тавун, кьадардилай артух кьурун, кьурана авахьун.
гл. вахт алатун, элечӀун, вахтунда ягъун (ва я атӀун) тавуна амукьун; вагъам хьун (мес. ник).
прич. вагъам хьайи, вахт алатнавай, кьадардилай артух дигмиш хьана элечӀнавай, вахтунда атӀун (ва я ягъун) тавур (мес
[ing.] вокзал, вагзал; dəniz (çay) vağzalı гьуьлуьн (вацӀун) вагзал (пароходар акъваздай чкадал пассажирар патал тир дарамат); // вокзалдин, вагзалдин
сущ. муз. вагъзали (Азербайжандин кьуьлдай макьамрикай садан тӀвар).
кил. vay 1).
[ər.] сущ. оазис (са затӀни экъечӀ тийир чӀехи баябандин ва я чуьлдин юкьвал яд авай, ччиляй затӀар экъечӀнавай къацу чка)
[ər.] межд. клас. гьасрет, гьайиф чӀугун къалурдай междометие.
[ər.] вагьид (1. прил. тек, са, тек са, анжах са (мес. аял); 2. сад хьанвай, са, умуми; 3. сущ. са жинсинин кьадарар алцумун патал кьабулнавай кьадар,
сущ. 1. теквал; 2. садвал, битаввал, пайиз тахьунухь; сад (тек) тир затӀунин гьал.
[ər.] сущ. хиялдиз къведай кичӀе жедай затӀар; кичӀ, кичӀевал; тешвиш ва нарагьатвал; vahimə basmaq (götürmək, bürümək) гзаф кичӀе хьун, кичӀ акатун,
məch. куьчӀуьрарнаваз (кичӀ кутунваз) хьун, тешвишда ттунваз хьун.
гл. кичӀ кутун, кичӀе авун, тешвишда ттун, куьчӀуьрарун.
f.is. кил. vahimələnmək.
гл. кичӀе хьун, кичӀ акатун, ччанда кичӀ гьатун, тешвиш кваз нарагьат хьун.
прил. кичӀе жедай (мес. ван); кичӀ квай, кичӀевал авай (мес. ччин).
прил. са кичӀевални авачир, кичӀе тушир, кичӀ квачир; кичӀевал авачиз, кичӀе тахьана.
[alm.] вахмистр (пачагьдин девирда Россиядин миях кьушунра гъвечӀи офицердин чин).
межд. рах. вахсей (мусибат, дегьшет, руьгьдин азаб ва азиятдин гьиссер къалурдай гаф).
[ər. vəqt] сущ. вахт (1. чӀав; заман; девир, замана; keçmiş vaxtlarda алатай вахтара; bizim vaxtımızda чи вахтунда, чи девирда; 2
кил. vaxtlı-vaxtsız.
Kİ кил. vəqta ki.
[ər. vəqt və fars. muzd] прил. са кардиз серф авур вахтуниз килигна, вахтунин гьисабдалди гудай ва я гьисабдай (мес
прил., нареч. вахт-вахтунда; вахтунилай-вахтуналди; тайин вахтара гудай (мес. малумат).
нареч. вахтбавахт, вахт-вахтунда, тайин вахтара.
нареч. вахтунилай-вахтуналди, арабир, гагь-гагь, нубатдалди.
нареч. 1. вахтунда, лазим тир (тайин авунвай) чӀавуз; я фад, яни геж тавуна; 2. вахтунда, виликамаз.
1. прил. вахт алай, вахт эцигнавай, тайин вахт патал назарда кьунвай; 2. нареч. вичин вахтунда, кутугай вахтунда
нареч. вахт-вахтунда, вичин вахтунда, лазим тир вахтунда, тайин авур вахтара; геж тахьана, гежар тавуна
нареч. гьар са чӀавуз, гьар вахтунда, кутугай ва я татугай вахтара.
прил., нареч. вахтсуз (1. вахт тахьанамаз, вахтунилай вилик; гзаф фад; 2. татугай вахтунда, геж (мес
[ər.] сущ. дин. ваиз, вяз ийидайди, несигьат ийидайди.
сущ. дин. ваизвал, ваиздин пеше, кӀвалах.
[fr.] сущ. вакансия (идара ва карханайра кьунвачир чка (везифа), къуллугъдин буш чка).