HAVAXTACAN тӀв-эв. мусалди, гьи чӀавалди, гьи вахтунал кьван.
тӀв-эв. мусалай, мусанлай, гьи чӀавалай, гьи вахтундилай.
гл. 1. къизмишарун, ивидал звал гъун, дили авун; 2. гьавада ттун, руьгь кутун, гьевес хкажун, гьевес къарагърун, гьевес гъун
гл. 1. гьавадиз (цавуз) хкаж хьун (экъечӀун), лув гун; 2. пер. гьавада гьатун, руьгь акатун, гьевес хкаж хьун, гьевес къарагъун, гьевесдиз атун; 3
прил. нареч. 1. азгъун хьанвай, къудур хьанвай; акьул къекъвенвай хьтин; азгъун, къизмиш, къудургъан; havalı kimi акъул къекъвенвайди хьиз, кьиле гар
прил., нареч. гьава авачир ва я гьава пис (зегьем) тир; бугъанах.
HAVATƏMİZLƏYİCİ сущ. гьава михьи ийидайди; фарфалаг, вентилятор (кӀвалин гьава михьи ийидай).
[ər.] гьавайи (1. нареч. зегьмет чӀугун тавуна, кӀвалах тавуна, зегьметсуз; // прил. зегьмет чӀугун тавур; 2
сущ. гьавайи недайди, вичи са карни тийиз чарабурун гьисабдай яшамиш жедай кас; муьфтехор.
гл. гьав-гьав (ав-ав, ам-ам) авун, ампун, кьун, элуькьун (мес. кицӀ).
təql. 1. гьай (эверуниз жаваб гун); hay vermək гьай гун, эверуниз жаваб гун; 2. къив, гьай-гьуй, гьарай-эвер, акахьайвал; hay basmaq ван ацалдун, ван
HAY-HUY кил. hay-küy; hay-haray salmaq кил. hay-küy salmaq.
сущ. гьай-гьай (1. рах. тӀакь, гуж, къуват, такьат; 2. ай-гьай, рахшандун манада).
сущ. гьарай-эвер, гьай-гьуй, гьай-гьарай, гьараюн, цӀвагъун, къалмакъал, дяве, мярекат; hay-küy salmaq (qaldırmaq) гьарай-эвер кутун а) гьай-гьарай ку
прил. гьарай-эвер твадайди (са себебни авачиз), гъулгъула твадайди, къал твадайди.
прил. гьарай-эвер авай, ван авай (алай).
нареч. ван тавуна, гьарай-эвер тавуна, секин(даказ).
сущ. рах. куьмек, куьмекзавайди, хуьзвайди, куьмекчи, далу, арха, гьавар; hayan olmaq (durmaq) далудихъ акъвазун, нафакьадиз къачун, куьмекун, хуьн
тӀв-эв. гьинаг, гьи чка, гьи пад (тереф).
межд. “гьа кван, гьа (ша, вач)” манада (са чкадиз фин ва я са кар авалун патал эвер гун ва я буйругъ авун манада)
сущ. балгъан.
гл. балгъан гъун, балгъан вегьин, ах-тфу авуна балгъан гадрун (туьд арутун, михьи авун патал).
нареч. рах. гьейран, валегь; hayıl-mayıl qalmaq гьейран амукьун, пантӀ хьун, пагь атӀана амукьун; hayıl-mayıl qoymaq гьейран яз тун, гьейран авун, пан
сущ. гьараюн, цӀвагъун, гьарай-эвер.
qarş. ван-ванце ттуна гьараюн, вирида санал гьараюн.
гл. гьараюн, цӀвагъун, гьарай кутун.
сущ. гьараюн, цӀвагъун, гьарай, цӀвагъ, гьарай-эвер.
гл. ван элягъун, эверун (гьарайна, ван алаз).
qarş. сада-садаз эверун (ван алаз, гьарайна).
сущ. темпел, хийирсуз кас; вахт буш (файдасуз) акъуддай, кӀвалахал тефир, кӀвалахдал рикӀ алачир кас
сущ. темпел касдин хесет (кил. haylaz).
кил. hay-küylü.
1. прил., нареч. гьазур; hazır papaq гьазур бармак; mən hazıram зун гьазур я; xörək hazırdır къафун гьазур я; 2
кил. hazır 1).
[ər. hazır və fars. cəvab] прил. гьазуржаваб, лагьай гафуниз ва я суалдиз гьасятда кутугай жаваб гудай, гафунивай тухуз тежер, гафунин кӀаник кумукь т
сущ. гьазуржавабвал; гьазуржаваб хьунухь, гафунивай тухуз тахьун, гафунин кӀаник кумукь тавун.
прил. гилан, исятдин, исятда авай; алай; hazırki zaman гилан вахт, алай вахт; hazırki vəziyyət гилан везият, исятда авай везият
гл. гьазурун, гьазур авун (1. авун; чурун (мес. хапӀа); 2. эцигун, ругун, дем къачун (мес. чай); 3. вегьин, акаюн, туькӀуьрун (мес
1. məch. гьазурнаваз хьун; гьазур хьанваз хьун; гьазурвилер акунваз хьун, гьазур хьун (мес. сувариз); 2
гл. гьазур авун, гьазурун, гьазур тир гьалдиз гъун.
гл. 1. гьазур хьун, гьазурвал акун, жува-жув гьазурун; 2. кӀелна ччирун, винел кӀвалахун, алахъун, гьазур хьун (мес
icb. гьазуриз тун, гьазуриз гун.
сущ. 1. гьазурвал; гьазур хьунухь; hazırlıq görmək гьазурвал акун (мес. сувариз, мехъериз); // гьазурвилин (мес
прил. гьазурвал авай, кӀелна ва мс. гьазур хьанвай, гьазур тир (мес. кадр).
прил. 1. гьазурвал авачир, гьазур тушир (мес. ученик); // нареч. гьазурвал авачиз, гьазур тахьана, гьазур тушиз; 2
“H” хафунин тӀвар.
[ər.] сущ. гьижа (слог); açıq heca ачух гьижа, эхирда самит (согласный) авачир гьижа; qapalı heca эхирда самит авай гьижа; heca vəzni лит
нареч. гьижа-гьижа, гьижайриз пайна, гьижайралди (мес. кӀелун).
гл. гьижайриз паюн (ччара авун), гьижайриз пайна, гьижайралди кӀелун.
[fars.] нареч. гьич (1. эсиллагь, асла, ади, ерли, кӀусни, стӀунни; 2. сущ. гьич са гьуьрметни, къиметни авачир, са куьникни квачир касдин ва я затӀун