куьгьн. 1. гъвечӀи хал, лишан (чинал ва я мс.); 2. кицӀин тӀвар).
прил. хал алай (мес. руш).
[fars.] кил. bənövşə.
[fars.] сущ. 1. харбенги, харбенде (тумуник наркотик квай са хъач); папан хукар, агъуд векь (рах.); 2
[fars.] сущ. куьгьн. гашишдал гзаф рикӀ алайди, гашиш чӀугвадай кас.
сущ. ччин, сифет, сумра; // ччинин ранг; bənizi ağ ччин лацу.
[ər.] сущ. макьраг, цлан устӀар.
сущ. макьрагвал, цлан устӀардин кӀвалах, сенят, пеше.
сущ. мулд-цуьк, алгъван цуьк, беневша; // беневшадин.
сущ. беневшалух (мулд-цуьквер гзаф экъечӀнавай ва я цанвай чка).
прил. фичӀи, беневшадин ранг алай, беневша рангунин; bənövşəyi sap фичӀи гъал.
məch. 1. ухшар авунваз хьун; 2. чӀалар ахъайнаваз хьун, -хьиз авунваз хьун; 3. акахьна масадаз ухшар авунваз хьун
гл. 1. ухшар хьун; ухшар атун; 2. тай хьун, барабар хьун.
1. прил. ухшар, ухшар тир, тай; 2. сущ. тай, барабар, тимсал.
сущ. ухшарвал.
сущ. 1. f.is. кил. bənzətmək; 2. сущ. лит. са эсердиз ухшар авуна, гьадаз килигна кхьенвай эсер; // гекъигун, тешпигь
гл. ухшар авун (гъун); ухшарун.
сущ. ухшар хьунухь; ухшарвал.
барабар (1. прил. сад хьтин; bərabər hüquq барабар ихтиярар; 2. нареч. сад хьиз, санал; bərabər işləmək барабар кӀвалахун; 3
нареч. барабардаказ, барабардиз (1. сад хьиз, са барабарвиле, сад кьван, са чӀехивиле; юкьни юкьвалай; 2
сущ. барабарчивал (са асасни авачиз зегьметдин гьакъи ва мс. барабар авунин жегьт).
məch. барабар авунваз хьун.
гл. барабар авун, сад тир гьалдиз гъун, барабарун.
гл. барабар хьун, сад хьун; сад хьтин (сад кьван авай) гьалдиз атун; // барабар ккам вегьиз хьун.
сущ. барабарвал (1. барабар тир (сад хьтин) гьал (везият); 2. терезвал).
сущ. 1. барабар тушир, сад хьтин ихтиярар авачир гьал; 2. чаравал, фаркьлувал.
прил. мат. барабар патарин, сад хьтин патар (терефар) авай (мес. пудпипӀенди).
прил. геом. барабар ччинрин, сад хьтин ччинар авай.
прил. мат. барабар къваларин, кьве къвал барабар тир (мес. пудпипӀенди).
[ər.] сущ. юрид. бараат; михьи хьунухь (суддин вилик); гунагь, тахсир квачирди винел акъатун; са касдин гунагьсузвал, жазадиз лайих туширвал къалурдай
юрид. михьивилиз акъудун, гьахълу авун, бараат гун.
[fars.] сущ. барбатӀ; чкӀанвай, чкӀай, уьцӀей, ацахьай, акахьай, чӀур хьайи, кӀаняй акъатай; гзаф пис; bərbad etmək (qoymaq) барбатӀ авун, чкӀурун, чӀ
сущ. барбатӀвал (1. барбатӀ тир гьал; чкӀайвал, харапӀавал; 2. акахьайвал, къайдасузвал).
кил. dəllək 1).
кил. dəlləkxana.
[xüs. is.-dən] сущ. барбарвал, вагьшивал.
гз. барбарар (1. са вахтара Африкадин кефер пата яшамиш хьайи, гьагила арабрик акахьнавай са халкь; 2
кил. dəlləklik 1).
сущ. кил. bəzək 1).
[fars.] сущ. муз. бердашт (мугъаматдилай вилик ядай музыкадин формайрикай садан тӀвар).
сущ, нугъ. са чкадал кӀватӀнавай цуьлерин кӀунтӀ (цӀуд цуьл).
сущ. 1. бере, гъуьрч хуьн патал чинеба чка, улам; 2. улам, аралух, рехъ, акъатдай чка.
сущ. 1. паром, бере, сал (чӀехи вацӀарин кьилел туькӀуьрнавай сирнавдай муьгъ); 2. банд (вацӀун, хвалан); 3
сущ. паромчи, беречи (паромдал кӀвалахзавай кас).
сущ. паромчивал, беречивал.
[ər. bərakəllah] баракаллагь, баркалла (сад тарифун, са кар бегенмиш хьун, са кардал гзаф рази хьун къалурдай гаф)
[ər.] сущ. берекат (1. булвал, магьсулдарвал; 2. файда, хийир, менфят).
прил. берекатлу (1. бул; магьсулдар, бегьерлу; мублагь; 2. рах. куьтягь тежер, яргъал фидай; 3. пер. кутугай)
прил. берекатсуз (берекат авачир, фад куьтягь жедай, давам авачир; бес кьадар аватӀани вилиз таквадай, тух такьадай)
сущ. берекатсузвал (1. берекат тахьун; бес кьадар аватӀани хийир такун; тӀимилвал, бес тахьун, фад куьтягь хьун; 2