[fars.] сущ. аваз (1. ван; 2. гьава, ванерин сад-садав кьурвал; // мани, хуш ван); avaz etmək аваз авун, аваздалди кӀелун (лугьун)
[fars. “avaz” söz. cəmi] сущ. муз. авазат, авазар (юкьван асиррин Мукьвал тир РагъэкъечӀдай патан музыкада эхиримжи ругуд пердедикай ибарат тир ванери
[fars.] сущ. кил. avaz.
гл. рангар атӀун, рангар катун, рангар хъипи хьун.
прич. рангар атӀай, хъипи хьайи (мес. ччин).
сущ. интонация (рахадайла ва кӀелдайла ван агъуз жез-виниз жез дегиш хьунин тегьер, виниз жез-агъуз хьун (ван), ванцин тон)
qarş. ван-ванце ттун, ван-ванце ттуна санал кӀелун (лугьун).
прил. аваз авай, ван авай; иер (гуьзел, хуш) ван авай.
нареч. аваз алачиз, аваздалди тушиз, ади ванцелди.
кил. abduq.
сущ. авеста (Зардуштан тӀварцӀихъ галаз алакъалу тир мукъаддас улубрин кӀватӀал).
[fr.] авиация (цава, гьавада къекъведай аппаратар, самолётар ва мсб. вири).
[fr.] авиатор, лётчик.
[lat.] август; пахун (лезги календарда).
сущ. нугъ. чарчар, шур-шур, чембер.
гл. нугъ. нек квай гьайвандин регъуь тӀушунун, регъуь чуькьуьн (квай нек вири ацун патал).
[yun.] автобиография (са касди, авторди вичи кхьей вичин биография, вичи кхьей таржумагьал).
[alm.] автобус; // автобусдин; автобусрин.
[yun. avto və dükan] сущ. автотуьквен, автолавка.
[alm.]: avtogen qaynaq тех. автосварка.
сущ. хуьс. автогенщик.
[yun. avto və xizək] сущ. автосани, автогъел (живедилай фидай кьамар квай автомобиль).
[yun. avto və qələm] сущ. авторучка, автокъелем.
[yun.] автограф (1. са касди-авторди вичин гъилелди кхьей са затӀ ва я адан къул; avtoqraf vermək автограф гун; 2
[yun.] автография (1. са хатӀунин, шикилдин, цӀарцӀин авайвал акъудай ччин (сурет); 2. хуьс. литографиядал чап ийидай оригинал гьазурунин къайдайрикай
[lat.] хим. тех. автол.
[yun. avto və fr. maşın] автомашина, автомобиль.
[lat.] автомобиль; // автомобилдин; автомобилрин.
сущ. автомобилист.
[yun. avto və ər. müfəttiş] автоинспектор.
сущ. автовокзал.
сущ. 1. Варз (планета); ayın batması варз акӀун; // вацран; ay işığı вацран экв; 2. пер. гуьзелдин ччиниз тешпигь (мес
межд. 1. я; ay camaat! я жемятар!; ay qız! я руш!; 2. ай; ay haray! ай гьарай!; 3. ваа; вай; ай; ay, ürəyim qopdu! вай, зи рикӀ аватна!
сущ. зоол. гъетерин са жуьре (элкъвей чин алай, тропик гьуьлера жедай).
межд. рах. ай-гьай, гьай-гьай (айгьанат, рахшанд, наразивал ва мс. къалурдай гаф).
сущ. куьгьн. варзни-гъед, къизилдикай варзни-гъетрен кӀалубда раснавай дишегьлийрин безег; гарданбаз
прил. 1. вацранни-гъетрен шикил алай (мес. пайдах); 2. гарданда вацранни-гъетрен кӀалубдин безег авай ва я хурал гьахьтин безег алай
сущ. 1. гъилин къен, капун юкь (тупӀар галачиз); 2. пешинин ччин (винел) пад.
кӀус. жал; яраб; яда; -тӀа, -ни (суал, тажубвал, гьакӀни умуд авун къалурдай кӀус).
кил. ağırayaq.
прил. зоол. куьлерин арада перде авай (мес. къаз, уьрдег ва мсб.).
прил. рах. кӀвач цӀуьдгъуьннавай, ява (дишегьлидин гьакъинда).
кил. ayaq (ayağı yüngül).
сущ. кӀвач кьезилвал, са кардал кӀвач аватун (кутугун, туькӀуьн).
сущ. 1. кӀвач (инсандин, гьайвандин); // кӀвачин; ayaq barmaqları кӀвачин тупӀар, куьлер; 2. рах. зур аршиндиз мукьва мензил; 3
сущ. клас. рюмка, сукӀра.
нареч. 1. ккам-ккамуна аваз (ттуна), са вахтунда, санал; 2. пер. заманадихъ галаз кьадайвал.
нареч. ккам-ккам, са ккам-са ккам, яваш-яваш, заланз-заланз.
AYAQAÇMA сущ. этногр. кӀвач ахъаюн (гъуьлуьз тухванвай руш бубадин кӀвализ садлагьай гьилда къведай адет); ацӀунар (нугъ
сущ. 1. кӀвачиган; кӀвачик вегьидай пине, рух, лит, гам ва мс.; 2. кӀвачик квай чка, вирида кьуьл гана физвай чка; 3