кил. dərd-qəmli.
сущ. масадан дердиникай (гьалдикай) хабар кьадай, масадахъ рикӀ ккудай ва адаз куьмекдай кас.
сущ. масадан дердиникай (гьалдикай) хабар такьар, адаз куьмек тийир кас.
прил. дертлу, азарлу, хесте, начагъ, хенек, зайиф; dərdəcər olmaq дердини кьун, азарди кьун.
[fars.] сущ. дерт-сер, кьилин тӀал, дерт, къайгъу.
прил. гзаф дерт (къайгъу) авай, дертлу.
кил. dərd-dil.
[fars. dərd və ər. hal] сущ. клас. кил. дерт-гьал; кил. dərd 3).
[fars.] сущ. клас. дерт-сер, кьилин тӀал, азият, нарагьатвал, къайгъу; // дерт-гъам, къайгъу, фикир; dərd(i)-sər çəkmək дерт-сер чӀугун, нарагьат хьун
кил. dərdmənd.
icb. атӀуз тун, масадав атӀуз гун (мес. ичер).
[fars.] сущ. дерт чӀугвазвай(ди), дерт авай(ди); дертлу(ди).
прил. дертлу ийидай, дертлу хьуниз, азаб чӀугуниз себеб жедай, дерт артухардай; дерт гудай.
кил. dərdlətmək.
гл. 1. дертлу хьун, дердини кьун, дерд чӀугун, зарул хьун; 2. пер. рах. вульг. къанихвилелди тӀуьн, гьажун
qarş. (сада-садаз) дердер ахъаюн, дердер гьялун; кьил-кьилиз яна ихтилатун.
гл. дердиник кутун, дерт гун, дертлу авун, заруларун.
прил. дертлу (1. дерт (гъам) авай; 2. сугъулвал квай, зарул (мес. мани); 3. сущ. дерт авайди, дертлуди; 4
нареч. дертлу-дертлу, зарул-зарул; ккуз-ккуз (мес. шехьун).
сущ. дертлувал, дертлу касдин гьал.
[fars.] сущ., прил. клас. 1. рикӀе дерт авай(ди), дертлу(ди); 2. масадан дердиникай хабар кьадай(ди), къайгъуда амукьдай(ди); // пер
прил. дертсуз, са дертни (къайгъуни) авачир; // сущ. дерт авачирди, дертсузди.
прил. дерт-гъам авачир, са къайгъуни авачир.
сущ. дертсузвал, са дертни авачир гьал.
кил. dərd-bəla.
кил. dərd-qəm.
клас. кил. dərd-qüssə.
клас. кил. dərd(ü)-möhnət.
кил. dərdləndirici.
сущ. 1. ккам, дере (кьве дагъдин ва я пелен арада, гьакӀни дуьз чкада авай дерин чухур); дугун; 2. вацӀун кьер, вацӀ авахьзавай чка; ** dərə xəlvət, t
сущ. дере-тепе; ккамар-ппелер авай чка, дуьз тушир чка; ** dərədən-təpədən инлай-анлай; инай-анай; гьинай-гьанай
прил. ккамар-пелер гзаф авай, дере-тепе тир, дуьз тушир.
сущ. ккамар-пелер авай чка, дере-тепе чка.
сущ. ист. деребег (алатай девирра са шумуд хуьруьн ихтиярар гъиле авай чӀехи чилерин сагьиб); // феодал
сущ. 1. ист. деребегвал, деребегдин гьал ва везият; // феодалвал, феодализм; 2. деребегвилин (мес. девир); 3
[ər.] сущ. 1. дережа; bilik dərəcəsi чирвилерин дережа; mümkün dərəcədə мумкин кьадар; 2. тӀвар, дережа (мес
гл. дережайриз паюн.
məch. дережайриз пай(наваз) хьун.
прил. 1. дережа авай, дережа къачунвай; // дережадин; 2. дережаяр алай, дережайриз пайнавай.
прил. дережа авачир (мес. спортсмен).
сущ. гъвечӀи ккам, гъвечӀи дере.
кил. dərə-təpəli.
сущ. ккамар (дереяр) авай чка.
кил. dərə-təpəlik.
сущ. михьи тавунвай мум; чӀулав мум, мумлах.
DƏRGƏH [fars.] сущ. клас. 1. гуьрцел, рикӀинин вилик пад; чӀехи ксарин рак; сарай, дарамат; 2. пер. дин
[fars. dər və ər. hal] нареч. гьасятда, фад, тадиз, садлагьана, геж тавуна.
сущ. 1. хам; // хамунин (мес. азарар); 2. хам; хаз; dovşan dərisi къуьрен хам; qoyun dərisi хпен хам; // хамунин; хаздин (мес
сущ. анат. хамунин кӀаник квай (жедай) (мес. пидин къат).
сущ. табагъчи, хамар табагъдай устӀар.