прил. рах. сив еке, еке сив квай (мес. кас).
кил. eymə.
кил. тагъар расдай устӀар (хпен, цӀегьрен хамуникай).
[ər.] прил., нареч. клас. архайин, кичӀевал авачир, хатасуз, саламат.
гл. кичӀе хьун, кичӀ акатун; qaranlıqdan eymənmək мичӀивиликай кичӀе хьун.
[ər.] сущ. клас. вил; ** eyni açılmaq вилер ахъа хьун, гьалар (кефияр) хъсан (къумбар) хьун, гумрагь хьун, рикӀ ахъа хьун
[ər. eyn və fars. ...ək] кил. gözlük.
кил. gözlükçü.
прил. чешмегар алай, вилерал айнаяр алай (мес. кас).
[ər.] кил. eyni (eyni ilə).
[ər.] прил. сад хьтин, са жуьредин, тамам сад-садаз ухшар; ухшарвилиз, жуьредиз гьам вич хьтин; масад ваъ, гьа (чизвай, лугьузвай) затӀунин вич, гьа с
прил. са (сад хьтин) тӀвар алай, тӀварар сад тир (мес. хуьрер).
сущ. сад хьтин тӀварар алаз хьунухь (кьве ва я са шумуд затӀунал, касдал).
прил. са (сад хьтин) кӀалубдин, са жуьредин (мес. пек).
сущ. са (сад хьтин) кӀалубда хьунухь, са уьлчуьда хьунухь.
прил. са (сад хьтин) жинсиникай тир, са жинсинин; са жуьредин; сад хьтин.
прил. са (сад хьтин) хесетрин, хесетриз ухшар; хесетар сад тир, са жуьредин, сад хьтин.
прил. са къиметдин, къимет (мас) сад тир.
сущ. са къиметда хьунухь.
məch. сад хьиз авунваз хьун, (тамам) ухшар авунваз хьун.
гл. сад хьиз авун, (тамам) ухшар авун, сад хьтинди (хьтинбур) яз гьисабун, барабар яз кьун.
гл. сад хьиз хьун, (тамам) ухшар хьун, са жуьреда хьун, са кӀалубдиз (формадиз) атун.
сущ. сад хьиз хьунухь, ухшарвал.
гл. нугъ. хъсан хьун, арадиз атун.
прил. са манадин, сад хьтин мана квай, манаяр сад тир (мес. гафар).
прил. са яшарин, сад хьтин яшда авай, таяр тир, тай-туьш (мес. аялар).
сущ. са яшара хьунухь, таяр хьунухь, тай-туьшвал.
[ər.] сущ. 1. сад хьиз хьунухь, ухшарвал; 2. мат. барабарвал.
сущ. са вахтунда хьунухь; са вахтуниз аватун (дуьшуьш хьун).
[ər.] сущ. кеф, сафа, кеф-кефият, лезетлу уьмуьр (яшайиш); eyş etmək кефер авун, кефер чӀугун.
кил. eyş; eyş-işrət məclisi кеф межлис.
прил. кеф-кефият авай, кеф чӀугвадай (мес. межлис).
EYVAH Kİ межд. гьайиф (хьи).
сущ. айван; балхун (кьил кӀеви, вилик пад ахъа).
прил. айван галай, вилик айван квай (мес. кӀвал).
прил. айван галачир, айван авачир.
межд. 1. вай (тӀалдин, гъамлувилин, гьайиф чӀугунин гьиссер къалурдай гаф); 2. вай-гьарай (эвер гунин, минетунин манада)
[ər.] прил., нареч. тамам, вири, кьиляй-кьилиз.
[ər.] сущ. ракъурун, рекье ттун; // ezam etmək ракъурун, рекье ттун (къуллугъдин тапшуругъ кьилиз акъудун патал са чкадай маса чкадиз)
[ər.] 1. кил. ezamiyyət; 2. командировкадин ччар.
[ər.] сущ. 1. командировка (къуллугъдин са тапшуругъ бегьемрун патал ракъурна финиф); ezamiyyətə getmək командировкадиз фин; 2
[ər.] сущ. къуллугъдин са кар бегьемрун патал са чкадиз ракъурнавай кас, командировкада авай кас.
Ezop dili [qədim yunan təmsilçisi Ezopun (Aisopos) adından] лингв. Эзопан чӀал (фикир къаб алаз, айгьамдалди лугьун)
кил. aba¹.
[ər.] сущ. дагъдин чубарук.
кил. abalı.
[ər.] сущ. кугьн. 1. къадим араб хафалагдин сифтегьан кьуд хаф; 2. хафалаг манада; // пер. сифтегьан чирвилер, савад; // əbcəd hesabı са затӀунал кхье
[ər.] сущ. куьгьн. лукӀ, къул.
сущ. нугъ. легъв, чухур (аялрин къугъуна къенез кӀерецӀар, шуьмягъар ва мс. вегьидай чухур).
сущ. рах. мамачи.