гл. 1. жими хьун, жими гьалдиз атун (мес. мураба); 2. михьи хьун, саф хьун, экуь хьун.
прил. михьи ийидай, алцифардай (мес. цагъ).
гл. 1. михьи хьун, саф ва михьи гьалдиз атун; алцифун (мес. яд); 2. жими хьун, жими (авахьдай) гьалдиз атун (мес
гл. михьи авун, саф авун; алцифарун (мес. яд).
сущ. 1. михьивал, сафвал, михьи затӀунин гьал; suyun duruluğu цин михьивал; 2. жимивал, жими затӀунин гьал; 3
сущ. 1. дурум; таб, давам, эхун; // гуж, къуват; // дурумлувал, давамлувал, мягькемвал; кфетлувал, тух кьун; 2
сущ. гзаф кӀеви куьлуь накьв, къум.
прил. дурумлу; дурумлувал авай, тух кьадай, кфетлу (мес. къафун); // эхдай.
сущ. дурумлувал (мес. тӀуьнин).
прил. дурумлувал авачир, дурум тагур, дурумсуз.
сущ. дурумсузвал.
сущ. 1. акъвазун, акъвазунин тегьер, акъвазнавай везият, вичи-вичи кьунин тегьер; 2. акъваздай чка, къваздай чка; ** duruş gətirmək акъвазиз хьун, акъ
сущ. ацукьун-къарагъун.
гл. са къайдада акъвазун (гзафбур санал).
[fars.] клас. кил. dost.
сущ. хим. дуст (дезинфекция ийидай руг хьтин дарман).
сущ. дустагъ (1. къазаматда хуьзвай кас; // пер. дустагъ хьиз кӀвале ацукьна, къецел экъечӀ тийир касдин гьакъинда; // клас
сущ. дустагъчи (къазаматдиз килигдай кас).
сущ. рах. 1. дустагъвал, къазаматда хьунухь, дустагъвилин девир; 2. дустагъчивал, дустагъчидин кӀвалах, везифа
сущ. куьгьн. дустагъхана, къазамат, дустагъ.
сущ. дустагъвал (къазаматда хуьзвай касдин гьал).
[fars.] нареч. клас. дуствилелди, дустдаказ, дуст хьиз.
сущ. къадим. ахвар.
[fr.] душ (эхъуьн патал сафунай хьиз яд авадардай суьзек хьтин тӀеквенар авай прибор; гьахьтин суьзекдай къвезвай целди бедендиз эсер авуникай ибарат
[fr. douche və fars. ...xanə] душхана (душ кьабулдай чка).
сущ. 1. этногр. дуьгуьр (тухузвай сусан ччиниз вегьидай туьл); // виликра дишегьлийри кьилелай вегьена ччинай авадардай кьелечӀ къир; 2
сущ. лит. халкьдин дастанрин эхирда: свас тарифардай ва адаз несигьат гудай ашукьрин шиир.
гл. дуьгуьр ттун (ччина).
məch. ччина дуьгуьр ттунваз хьун.
сущ. ччина дуьгуьр авай.
прил. дуьгуьр авуниз виже къведай, дуьгуьр жедай (мес. туьл).
прил. (ччина) дуьгуьр авачир; // нареч. дуьгуьр авачиз, ччин ахъаз.
icb. гьисс ийиз тун, кьатӀуз тун, гаф талгьана гъавурда кутун, кьиле ттун, чирун.
сущ. гьисс, гьисс авун; кьатӀун, гьисс авунин, кьатӀунин алакьун.
прил. фад ва хъсандаказ гьисс ийидай, кьатӀудай; кьатӀун авай.
прил. 1. гьиссуз, гьисс авачир, за затӀни гьисс тийир, кьатӀун авачир ва я кьатӀунар зайиф хьанвай; // юргъунвиляй ва мс
сущ. гьиссузвал; гьисс, кьатӀун авачир гьал.
özünü duyluğa qoymaq рах. ччин тийидай кьасарун, течир кьасарун.
гл. 1. гьисс авун; 2. кьатӀун, рикӀиз ягъун, рикӀиз хабар хьун, виликамаз гьисс авун, гъавурда гьатун, чир хьун
гл. 1. уях хьун, гъавурда гьатун, кьатӀун, хабар хьун, байихун, ишун (рах.); 2. акахьун, акахьна амукьун, кухунун
прил. 1. хци кьатӀунин гьисс авай, фад кьатӀудай, фад хабар кьадай, уях; 2. хабар; ** duyuq düşmək хабар кьун, хабар хьун, кьатӀун, байихун; duyuq sal
сущ. фад гьисс авун, фад кьатӀун, фад гъавурда гьатун, уяхвал.
прил. 1. кьатӀун авачир; 2. нареч. хабарсуз, хабар авачиз.
сущ. гьисс (авун), кьатӀун; байихвал.
сущ. 1. кьел; xörək duzu хуьрекдин кьел; // dəniz duzu гьуьлуьн кьел, гьуьлуьн цикай хкуддай кьел; duzuna baxmaq кьелез килигун, кьел кватӀа акун; 2
сущ. 1. кьелни-фу, кьел ва фу; 2. пер. фу, туьн-хъун (яшамиш хьун, дуланмиш хьун, тӀуьн патал лазим тир затӀар); duz-çörək itməz
сущ. 1. кьулар, ккам, ракьар, желе, тур (къушар, вагьши гьайванар кьун патал); 2. пер. гьилле, фенд; duzaq qurmaq ракьар кутун, кьулар кутун, гьилле т
сущ. 1. кьел хкуддай (гьасил ийидай) кӀвалахдар; 2. кьел маса гудайди.
сущ. кьел хкудун, кьел гьасил авун (кьел квай вирин цикай).
кил. duzlaq.