сущ. бот. хашуниз ухшар пеш (цуьк) гъидай набататрин хзан (мес. келем, турп, цӀуьлуьк ва мсб.).
гл. хашунин це тунин мярекат кьилиз акъудуналди христиан авун, христианвилик кутун (аял ва я маса христиан дин кьабулзавай кас)
прил. 1. (гарданда) хаш авай (мес. кешиш); 2. сущ. ист. Селиб дявейра иштирак авур рытсарвилин формадал хашдин лишан алай кас
сущ. ист. кил. xaçlı 2).
сущ. хашпара, христиан.
прил. хаш хьтин, хашдиз ухшар, хаш формада авай (мес. лишан, рехъ).
сущ. хаш хьтин, хашдиз ухшар, хашдин формада авай затӀунин гьал (акун).
[ər.] сущ. 1. куьгьн. къуллугъ (хидмет) ийидайди, къуллугъчи (хидметчи); 2. са кардал (кӀвалахдал) вичи-вич къалурнавай, къуллугъар (хидметар) авай (а
сущ. хидметчи дишегьли, къуллугъчи дишегьли.
сущ. хидметчивал, къуллугъчивал.
[fars.] клас. кӀантӀа, кӀандатӀа.
[fars.] сущ. хагьиш, тавакъу, рижа; кӀани затӀ, мурад, тӀалаб; xahiş etmək (eləmək) хагьиш авун, тавакъу авун, рижа авун, кӀан хьун
нареч. хагьиш тавуна, вичин разивилелди.
[fars.] нареч. кӀанз-такӀанз, кӀанивал авачиз.
сущ. хахам, раввин (чувудрин фекьийрин чӀехиди).
[ər.] прил. хаин (1. ватандиз, халкьдиз хиянат ийидай (авур), ватан (халкь) маса гудай (гайи); хиянаткар; xain baxmaq а) хаинвилелди килигун, чӀуру ни
кил. xaincəsinə.
1. прил. хаинвилин, хаинвилелди авур (мес. гьерекат); 2. нареч. хаинди хьиз, хаинвилелди, хиянаткарвилелди
сущ. хаинвал (1. хиянат авун, хиянат, хиянаткарвал; 2. вафасузвал, гайи гаф (кьин) чӀурун, гафунилай (кьинелай) элкъуьн; 3
[fars.] сущ. клас. накьв; ччил; ** xak ilə yeksan olmaq кил. yer (yerlə yeksan olmaq).
сущ. хакас (туьрк халкьарикай садан тӀвар ва гьа халкьдикай тир кас).
прил., нареч. хакас чӀалал.
[fars.] прил. хаки, накьвадин ранг алай (къацувални шуьтруьвал акахай рехи рангунин).
сущ, ист. хакъан (къадим туьрк ва монгол гьукумлдарриз ганвай тӀвар, титул); // куьгьн. пачагь, султан, гьукумдар
сущ. 1. хакъанвал, пачагьвал, гьукумдарвал; 2. хакъандин буйругъдик квай, хакъанди идара ийизвай уьлкве
сущ. 1. хал (1. матӀ; qara xal чӀулав хал; xal kimi а) хал хьтин, гзаф гвечӀи, лап гъвечӀи, бицӀи; б) хал хьиз, лап гъвечӀиз; 2
прил. хал-хал, пенек-пенек, тӀвех-тӀвех, тӀвехер алай, халар квай, халар алай (мес. парча); // xal-xal olmaq а) кӀус-кӀус хьун, тике-тике хьун, хун; б
сущ. хала (1. дидедин вах; 2. кьуьзуь ва я яшлу дишегьлидив рахадамаз гьуьрметдин лишан яз лугьудай гаф); ** xala xətrin qalmasın хала хатурдай, хала
сущ. хала-хала, свас-свас (гIвечӀи руш аялар нинидив къугъвадай къугъунин тӀвар).
сущ. муз. халабажи (Азербайжандин кьуьлдай макьамрикай садан тӀвар).
сущ. ччан хала (халадив ва я яшлу дишегьлидив рахадамаз).
кил. xalacan.
сущ. халадсвас (дидедин вахан хцин свас).
сущ. халадруш (дидедин вахан руш).
сущ. халадхтул (дидедин вахан хтул).
сущ. халадхва (дидедин вахан гада).
[ər.] сущ. халат (1. Юкьван Азиядин халкьари винелай алукӀдай ценер яргъи ва сад-садан винел къведай хуру ахъа пек; 2
прил. халат цваз виже къведай; халатдин (мес. парча).
сущ. халича, гам, гибе.
сущ. гам-рух, халичаяр (гамар, гибеяр) ва рухварикай ибарат ччилиз вегьидай затӀар (санал).
сущ. халчачи (1. халича храдайди, халича (гам) храдай устӀар; халичайрин специалист; 2. куьгьн. халичайрин алверчи); ** xalçaçı rəssam халичайрин эски
сущ. халчачивал, халичаяр (гамар) хурунин сенят (кӀвалах); // халчачивилин.
[xalça və fars. ...şünas] сущ. халчашуьнас (халчачивилин кӀвалах хъсан чидай кас, халичайрин специалист)
кил. xalçaçı 1).
[fars.] прил. хал(ар) алай, хал(ар) квай (гьайванрин гьакъинда); xaldar maral халар алай мирг.
гл. хал-хал авун, халар кутун.
məch. хал-хал хьун, халар акатун.
сущ. виликра дишегьлийри дамах патал кӀвачин цӀемерик кутадай гимишдикай, къизилдикай ва мс. раснавай куркур галай гьалкъа
сущ. гьайванриз махсус дараматра ччарадаказ чка.
сущ. чӀехи халича, чӀехи гам.