прил. казакрин хьтин, казак формадин (мес. бармак).
сущ. муз. Азербайжандин кьуьлдай макьамрикай сад (Азербайжандин Къазах шегьердин тӀварцӀикай).
сущ. къазах (халкь); qazax dili къазах чӀал.
прил., нареч. къазах чӀалал.
сущ. 1. кил. казак; 2. пачагьдин Россияда: казах (кьилди миях кьушунда авай кас, аскер).
сущ. ист. казах офицер, казах дестедин кьил.
сущ. этногр. нугъ. куьгьне майишатда: мехъерин адетрикай садан тӀвар; рехъ кьун, рехъ атӀун (свас тухузвай файтундин)
сущ. нугъ. са балкӀан кутадай кьве чархунин кьезил арабадин са жуьре (виликра Абшеронда).
сущ. къушарин са жуьре.
сущ. нугъ. арабачи (1. араба гьалдайди ва я арабадин иеси; 2. арабаяр расдай устӀар); кил. qazalaq¹.
[əsli ital.] сущ. къазамат, дустагъхана.
прил. куьгьн. къазаматдиз махсус, дустагъриз махсус; къазаматдин, дустагъдин (мес. шинель).
сущ. къажгъан; çuqun qazan чуьгуьндин къажгъан; // qazan asmaq (къулал) къажгъан эцигун, къафун чурун (къажгъанда); ** qazan qaynatmaq пер
кил. qazanvari.
сущ. къазанжи, менфят; хийир, файда; // qazanca çatmaq а) къазанжидив агакьун, хийир къачун, менфят къачун, хийир акун; б) къазанжи къачун, къазанмишу
прил. 1. къазанжи авай, хийир авай; менфятлу, файдалу; 2. пер. фу квай, кьеж квай, кьуш квай, хъсан (мес
прил. 1. къазанжи (хийир) авачир; менфятсуз, файдасуз; 2. пер. фу квачир, кьуш квачир.
сущ. гъвечӀи къажгъан, кьезил гъажгъан; катул, пситӀ.
сущ. 1. къажгъанар расдай устӀар (цурукай ва мс.); 2. пардин (бухардин) котёлар туькӀуьрдай устӀар; 3
гл. къазанмишиз тун (гун), къазанмишуниз, агакьуниз себеб хьун, куьмек авун.
сущ. хуьс. пардин котёлар авай чка, кӀвал.
məch. къазанмишнаваз хьун.
прич. къазанмишнавай, къазанмишай.
гл. 1. къазанмишун; къазанжи къачун, хийир къачун; 2. кумукьарун, тухун, тун (мес. къугъунал); 3. иеси хьун, сагьиб хьун; къачун (мес
сущ., прил. хуьс. пардин (бухардин) котёлар михьдай(ди) (заводра, фабрикра ва мс.).
прил. къажгъан хьтин, къажгъандин кӀалуб авай, къажгъандиз ухшар (мес. бармак).
сущ. бот. недай хъчарин са жуьре (гзафни-гзаф чими уьлквейра экъечӀдай).
məch. эгъвез тунваз хьун.
icb. 1. эгъуьниз тун (гун), эгъвез гун (масадав); 2. атӀуз тун (гун), ягъиз тун (къадгъунна, эгъуьнна кьулунал, металлдал, къванцел ва мс
[rus.] сущ. газель (парцин машинрин са жуьре).
[ər. qazi] сущ. къази.
прил., сущ. 1. ччил эгъуьндай, эгъведай (машин); 2. нехиш атӀудай (акъуддай, ядай) (кас).
[ər. qazi və fars. ...xanə] сущ. къазидин дуванхана, шариатдин дуван (суд).
прил. эгъуьннавай, эгъвенвай, эгъвей, легъв авай, чухур; qazıq yer эгъвенвай чка.
прил. инлай-анлай эгъвенвай, эгъуьнна гзаф лекъвер авунвай; // qazıq-qazıq etmək инлай-анлай эгъуьн, са шумуд чкадилай эгъвена лекъвер авун
сущ. къазикъумукь (Дагъустандин халкьарикай садан тӀвар ва а халкьдикай тир кас).
сущ. дин. къазивал, къазидин кӀвалах, къуллугъ.
məch. 1. эгъуьнун, эгъуьн (эгъвенваз хьун); 2. къадгъунна, атӀана, эгъуьнна нехиш ва мс. тунваз хьун
гл. 1. къадгъунун, къадгъунна акъудун, къадгъунна алудун, къадгъунна (чухвана) михьун; чухун (кӀуф хци затӀунив); 2
кил. qazılmaq 2).
сущ. 1. ччилин кӀаникай эгъуьнна хкуддай затӀар (мяденар ва мс. файдалу дагъдин жинсер); 2. эгъуьнар (мес
сущ. 1. са чка ва я са затӀ къадгъундамаз хкатай затӀар, кӀусар ва мс. хкатаяр; təknə qazıntısı гъаргъалагдив хвах къадгъундамаз (михьдамаз) хкатай тт
f.is. кил. qazıt(dır)maq.
icb. эгъуьниз тун (гун); къадгъуниз тун (масадав).
кил. qazı.
прил., сущ. куьгьн. къази, къаза авур(ди); душмандихъ галаз дяве авуна уфтан хьайиди (диндин рекье дяве авурди)
кил. qazılıq.
сущ. къазивал, къази тӀвар (кил. qazi²).
гл. 1. кил. qazlaşmaq; // каф акьалтун, куркурар акьалтун; 2. məch. жими затӀуниз газ янваз хьун; газ квай гьалда гьатун; 3
məch. хуьс. 1. газдин гьалда ттунваз хьун, газдиз элкъуьн; 2. газ кутунваз хьун, газ кужумарнаваз хьун (мес