сущ. къаб-къажгъан (къафун чрадай ва я къафун недай цӀун кӀвале виже къведай къапар вири санал).
прил. 1. векъи (йис, парча ва мс.); 2. кубут; 3. эдебсуз (мес. гаф, зарафат, рафтар).
сущ. рах. къелечи (цурун къапариз къеле гудай кас).
сущ. 1. бот. буран, къабах; // бурандин; 2. пер. рах. верцӀивал, дад квачир хали.
1. нареч. вилик; эвел; кӀвенкӀве, фад; 2. прил. виликан, эвелан, алатай (мес. девир); // qabaqlar, əvvəllər, keçmişdə гз
нареч. ччин-ччинал, сад-садан къаншардал (вилик) акъвазна (мес. ихтилатун); qabaq-qabağa gəlmək ччин-ччинал атун, сад-садал дуьшуьш хьун, гьалтун; qab
нареч. ччин-ччинал, сад-садан вилик (къаршидал).
сущ. вилик пад, вилин кӀаник квай, аквазвай чка.
нареч. виликамаз, сифтедай, эвелдай.
нареч. виликамаз, эвелдай.
1. прил. вилик квай; вилик физвай, кьиле авай; кӀвенкӀве авай, кӀвенкӀвечи; 2. сущ. кӀвенкӀвечи; kənd təsərrüfatı qabaqcılları хуьруьн майишатдин кӀве
нареч. кӀвенкӀвечивал, кӀвенкӀве хьунухь, вилик хьунухь, вилик жергеда хьунухь, сад лагьайди хьунухь
нареч. 1. вилик, вилик пата; qabaqda oturmaq вилик ацукьун; qabaqda getmək а) виридалай вилик фин, кӀвенкӀве аваз (гьатна) фин; б) пер
прил. вилик квай, вилик галай; вилик акъвазнавай ва я вилик ацукьнавай; мукьвал алай, патав гвай.
нареч. 1. виликай, вилик патай; къарши патай; къаршидай; 2. виликамаз, сифте кьиляй, эвелдай, фадлай
прил. басарат авай, вилик пад аквадай, гележег аквадай, ачух фикирар авай, аяндар; кӀвенкӀвечи, вилик финифин кӀани
сущ. вилик пад (гележег) акун, басаратлувал; басарат.
прил. виликан, эвелан, идалай вилик (эвел) хьайи.
гл. 1. вилик пад кьун, са кар тахьун патал виликамаз чара авун, тедбир акун, хьуниз рехъ тагун, маний хьун; 2
гл. 1. сад-садав кьун, сад-садав гутун, гекъигун; 2. ччин-ччинал гъун.
гл. ччин-ччинал атун (гьалтун), къарши-къаршидиз атун; ччин-ччинал акъвазун.
сущ. 1. пелеган (дишегьлийри дамах патал пеле твадай къизил, гимиш ва мс.); 2. хуруган.
сущ. буранар цанвай чка, буранлух.
гл. кубут гьалда ттун, кубутарун; зерифвиликай магьрум авун, векъи авун.
гл. кубут хьун; зерифвал амукь тавун; векъи хьун.
сущ. 1. векъивал (мес. сун, чӀарарин); 2. кубутвал (мес. цвалдин); тербиясузвал, эдебсузвал; кубут гьерекат, кубутдаказ рахун
сущ. 1. къабан (эркек чӀуран вак); // къабандин (мес. як); 2. пер. къабан хьтин, ири жендек алай, кӀалубсуз, къуватлу кас; ** qabana dönmək а) къабан
сущ. 1. пих, куркур; qabar olmaq кил. qabarlamaq 1); 2. къабар, мозоль; qabar bağlamaq (olmaq, çalmaq) кил
нареч. пих-пих; къабар-къабар.
сущ. зоол. пихед пепе (инсандин бедендихъ галукьдамаз пих акъуддай са пепе).
сущ. гъвечӀи куркур.
гл. гъвечӀи куркурар акъудун, куркурар арадал гъун.
гл. 1. пих акъатун, пихер акьалтун, пихер хьун; кил. qabarlamaq 1); 2. гъвечӀи куркурар акьалтун, куркурар хьун (мес
прил. винел гъвечӀи куркурар алай.
məch. къувунарнаваз хьун.
1. прил. къувунай, дакӀур, ччин (винел пад) дуьз тушир, экъис хьайи (мес. шуьше, нехиш); 2. сущ. дакӀур чка, экъис хьайи чка, тӀур; 3
прил. экъис хьайи, къувунай, дакӀур хьтин формада авай.
сущ. экъис хьайи, дакӀур хьтин затӀунин (чкадин) гьал.
кил. qabardılmaq.
[fr.] габарит (са затӀунин алцумаг, чӀехивал, къенен кьадар).
гл. 1. пих акъатун, куркурар акъатун, пихер акьалтун, пихер хьун; 2. къабар хьун, мозоль хьун, кӀеви хьун
кил. qabarlamaq.
icb. 1. пих(ер) авун, пихер акъудун, пихун; 2. къабар авун, мозоль авун.
прил. пих алай; къабар алай, мозоль алай; // qabarlı əllər пер. пих алай гъилер, зегьметкеш инсанар, фялеяр манада
сущ. пих (къабар) алай затӀунин гьал.
f.is. кил. qabarmaq¹.
сущ. геогр. 1. хкаж хьун, яд хкаж хьун (вахт-вахтунлай тикрар жез, гьуьлуьн яд хкаж хьун, къувунун); 2
гл. къабар хьун, пих хьун (мес. гъилерал).
гл. 1. хкаж хьун, виниз хьун, алахьун (мес. вацӀун, гьуьлуьн яд); 2. хкаж хьун, дакӀун, къувунун, атун (мес
сущ. къабар, пих.