сущ. бот. эфер(ар), ифер(ар), гьефер(ар); // эфердин, эферрин.
сущ. бот. гзаф йисарин безегдин набатат.
[fars.] сущ. муз. Азербайжандин мугъаматрикай садан тӀвар.
[fars.] прил. зирек, зиринг, алакьдай, гъиляй кар къведай, кар алакьдай, цицӀи; zirək tərpənmək зирингдиз юза хьун а) фад, тадиз гьерекат авун; б) мас
кил. zirəkləşdirmək.
кил. zirəkləşmək.
гл. зиринг авун, зиринг хьуниз себеб хьун.
гл. зирек хьун, зиринг хьун, цицӀи хьун.
сущ. зирингвал, зиреквал, алакьун, цицӀивал, гъиляй кар атун, кар алакьун; zirəklk göstərmək зирингвал къалурун
кил. zirək.
кил. zirəklik.
[fars.] сущ. бот. 1. мертин кул; 2. мерт, мертер.
гз. бот. мертин ва мс. кул ва гзаф йисарин набататрин десте.
кил. zirinc.
ZƏBƏR клас. кил. zir-zəbər.
[ər.] сущ. 1. кӀукӀ, кукӀуш (дагъдин); 2. пер. са затӀунин виридалай кьакьан кӀар, дережа, нукьта.
[fars.] сущ. зумур (ччилин кӀаник эгъуьннавай кӀвал, анбар ва мс.).
[ər.] прил. клас. баркаллу, тӀвар-ван авай, гьуьрметлу.
[fars.] прил. клас. чиркин, кӀвечӀи, мешребсуз; кӀалубсуз.
сущ. 1. регъуьн къванцин юкьвай авай тӀеквен, легъв; 2. кьве затӀунин паяр сад-садахъ гилигдай къен буш мил; сад-садан къене ттвадай кьве затӀунин лег
сущ. нугъ. ттар (пекер акайдай еб, мерез).
[fars.] сущ. клас. зинет, безег.
[ər.] сущ. экв, экуьвал, нур; ziya saçmaq экв гун, экуь авун, нурлу авун.
[ər.] нареч. клас. гзаф, ппара, артух; ziyad etmək (eyləmək) гзаф авун, ппара авун, артухрун; ziyad olmaq гзаф хьун, ппара хьун, артух хьун
сущ. зияд, куьтуьм гъед (рах.).
[ər. ziyad və fars. ...dar] прил. клас. экуь, нурлу.
[ər.] нареч. гзаф, ппара, артух; // акьалтӀай дережада, гзаф кьадар; // прил. манада: артух (мес. гаф); ziyadə etmək пара авун, артухарун, гзафарун, б
кил. ziyadələşdirmək.
гл. ппара хьун, артух хьун, гзаф хьун, бул хьун.
гл. ппара авун, артухрун, гзафарун, бул авун.
нареч. ппара кьван, гзаф кьадар, артухвилелди.
[ər.] сущ. чӀехи мугьманвал.
məch. 1. экуь (нурлу) авунваз хьун; 2. пер. маарифлу авунваз хьун.
f.is. кил. ziyalandırmaq.
гл. 1. экуь авун, нурлу авун; 2. пер. маарифлу авун.
f.is. кил. ziyalanmaq.
гл. 1. экуь хьун, нурлу хьун; 2. пер. маарифлу хьун.
зиялу (1. сущ., прил. кӀелай, савадлу, медени, кьетӀен чирвилер авай, акьулдин зегьметдалди (кӀелуникай менфят къачуна) кӀвалахзавай (кас); 2
f.is. кил. ziyalılaşmaq.
гл. зиялу хьун, медени хьун.
сущ. зиялувал, меденивал.
[fars.] сущ. зиян, зарар; ziyan vermək зиян гун, зарар гун; ** ziyan eləmək аял чӀурун.
сущ., прил. зиянкар, зиян гудай, писвал ийидай (кас); зарар гудай, зарарлу.
сущ. зиянкарвал, зиян гун.
[fars.] кил. ziyankar.
кил. ziyankarlıq.
[fars.] прил., сущ. зиянкар, зиян гудай, зарар гудай (кас).
кил. ziyançılıq.
кил. zərərli.