гл. шакуна гьатун, шак авун, шаклу хьун.
гл. шаклу авун, шакуна ттун.
прил. шаклу, шак арадал гъидай, ихтибарвал ийиз тежер (мес. кас. кар); // шак ийидай (гъидай), мини (мес
[ər.] прил. винелпатан акунриз килигай, винел патан.
нареч. шаксуз, якъин, гьелбетда.
[ər.] кил. şəksiz.
[ər.] сущ. клас. шаква, шикаят; // şəkva etmək (eyləmək) шаква авун, шикаят авун.
[ər.] сущ. кил. xoruzgülü.
сущ. чарчар; чембер; // чарчардин.
сущ. гъвечӀи чарчар, меркӀи.
прил. чарчар(ва я чарчарар) авай (мес. вацӀ).
сущ. шала (кӀула кьуна тухун патал кутӀуннавай кӀарасар, векь ва мс.); şələ bağlamaq шала кутӀунун; ** şələni qoy, gəl dalaşaq (döyüşək) ша къуншияр –
кил. şey-şüy; ** şələ-küləsini (şələ-şüləsini) qoltuğuna vermək кил. şələ-küləsini bayıra atmaq; şələ-küləsini bayıra atmaq шалта-шулту хкадрун, шалта
нареч. шала-шала, шаладаваз, шалайралди.
кил. şəlpə-şülpə.
кил. şələ-şiltə.
прил. нугъ. гзаф секин, лас (мес. йиф).
сущ. сикӀ (сикӀрез лугьудай лакӀаб).
гл. шала авун, шала авуна кӀула кьун, кӀулаз штӀунун, далудал эцигун.
элкъв. шала кьун, кӀула кьун, далудал эцигун (жуван).
прил. шала гвай, кӀула шала авай, далудал шала алай.
прил. чӀаба бармак алай.
гл. кӀула кьун, кӀулаз штӀунун (мес. аял).
рах. шалта-шултудиз, гьисаба авачир пек-лекиниз ва я маса куьлуь-шуьлуь затӀариз санал лугьудай тӀвар
сущ. 1. вахчаг (дишегьлийрин кӀаникай алукӀдай, метӀел кьван авай куьруь пек); 2. рах. шалта, иски-уьскуь, кукӀвар хьайи куьгьне пек-лек, рух, гам ва
нареч. рах. кӀус-кӀус, чӀук-чӀук, бижгъер-бижгъер.
рах. шалта-шулту (кил. şəltə 2).
сущ., прил. вахчаг цун патал виже къведай, вахчагдин (парча); кил. şəltə 1).
клас. кил. şam¹.
[ər.] сущ. клас. 1. садан кьилел атай са мусибатдикай душман шад хьун; масадан писвал кӀан хьун; вили такьун, пехилвал; 2
[ər.] сущ. рагъ.
[ər.] сущ. шаир. Рагъни-Варз (лит. гуьзелдин рагъ-варз хьтин иер ччиниз, акунриз тешпигь).
[ər.] сущ. таж, зонтик.
[fars.] сущ. тур, къилинж; şəmşir çəkmək клас. турунал гъил вегьин, къилинж чӀугун, тур акъудун, турунал кикӀиз гьазур хьун
[fars.] прил. тур (къилинж) къугъурардайди.
прил. шад, хвеши, рикӀ шад.
кил. şan¹; // са касдиз лайих тир ери, сифет, шереф; şən qazanmaq гьуьрмет къазанмишун, тӀвар-ван акъудун, машгьур хьун; şəni uca olmaq тӀвар вине хьу
1. нареч. шад яз, хвеши яз, шад гьалда, шаддаказ, хвешидаказ; 2. прил. шад тир.
сущ. гьуьрмет, ихтибар, шереф; // эсиллувал.
[fars.] сущ. киш (югъ); // кишдин.
прил. рах. яхун, яван, куьк тушир (як).
məch. шад (хвеши) авунваз хьун.
гл. шад (хвеши) авун, шадарун, рикӀ ачухун, ччан гъун, руьгь кутун.
гл. 1. шад хьун, хвеши хьун, ахъа хьун, ччин хъуьруьн; 2. пер. ччан атун, руьгь акатун.
кил. şənlənmək.
кил. şənləndirmək; // пер. ччан гъун.
сущ. 1. шадвал; хвешивал, хвеш; 2. шадвал, шадвилин межлис, шадлух, сувар; şənlik etmək (eləmək) шадвал авун, лугьуз-хъуьруьн, сувар авун
кил. şənlik.
прил. шадвал авачир, лугьун-хъуьруьн авачир, секин.