f.is. кил. yerləşdirmək.
гл. 1. эцигун, ттун; şeyləri sandığa yerləşdirmək затӀар сандухда эцигун; 2. ацукьарун, чка авун, яшамиш жедай чка гун; 3
f.is. кил. yerləşmək.
гл. 1. санал чка кьун, алаз хьун; экӀя хьун; 2. ацукьун, чка кьун, яшамиш хьун; 3. гьакьун, гьатун; чка-чкадал хьун
прил. 1. чкадин (мес. агьали); 2. тайин са чкадиз (уьлкведиз, шегьердиз ва мс.) талукь тир, гьа чкадин, са чкадин (мес
нареч. 1. вири (санал), тамам; 2. эсиллагь, ерли, гьич, къетӀидаказ; 3. гел-суракь амачиз (мес. квахьун)
нареч. кӀанелай, пуналай, тамамдиз, вири.
нареч. 1. гегьеншдиз, вири патарихъай, куьлуь-шуьлуьйрал гьалтна; 2. гзаф чӀехи, еке, зурба; 3. вири санал, куьч-кума гваз, вири хзан галаз
нареч. алаз-алачиз, чкадал хьун-тахьун фагьум тавуна, дуьз хьун-тахьун течиз (мес. рахун, тарифун).
сущ. умуми кардин зарардиз яз вичин чкадинбур хуьн, абур нафакьадиз къачун, абуруз куьмекун, гьабур (ва я гьанаг) вине кьун, гьабурун (ва я гьанин) хи
сущ. чка, ччил (кӀвалин); 2. чка, фон (парчадин ва мс.); ** yerlik hal грам. чкадин падеж.
məch. чкадинди авунваз хьун, са чкадин гьавадив (климатдив, шараитдив) кьурвал авунваз хьун.
гл. 1. чкадинди авун, са чкадин гьавадив (климатдив, шараитдив) кьурвал авун, вердишрун; 2. чкадинбур авун, са чкадин идараяр, тешкилатар ва мс
гл. чкадинди хьун; са чкадив кьун, вердиш хьун; са чкада гзаф яшамиш хьана, анин адетар (чӀал, меденият) кьабулна гьа чкадин агьалидикай хкягъиз тежер
сущ. 1. чкадинвал, са чкадинди тирвал (хьунухь), са чкадиз талукь яз хьунухь; 2. кил. yerliçilik.
сущ. ччилер алцумдайди (чилер алцумдай специалист).
сущ. афни; // афнидин.
сущ. йиф авунин гьакъи, йифдай чкадихъ гудай пул.
сущ. бот. чиляй галчӀур жедай, куьлуь экуь-вили (яру ва я лацу) цуьквер гъидай, алчуд жедай са набатат (эчӀелин хъач)
прил. 1. амукьдай чка (макан, кӀвал-югъ) авачир (кас); 2. ччил авачир, накьв авачир (мес. лежберар); 3
нареч. алаз-алачиз, чка алачиз (мес. рахун).
прил. яшамиш жедай чка авачир, кӀвал-югъ авачир; // сефил, авара.
прил. яшамиш жедай чка (муг) авачир, кӀвал-югъ авачир.
сущ. зурзалаг, ччилер зурзун.
прил. ччилин винел алай (жедай).
сущ. зар. гзаф аскӀан буйдин касдикай рахадамаз.
кил. əsir.
кил. əsirlik.
[rus.] ишиг, ящик.
сущ. ишигчи, ишигар расдайди (устӀар).
сущ. ишигчивал, ишигар расдай касдин кӀвалах, пеше.
прил. ишигар ялдай (фяле).
прил. ишиг (затӀар ттвадай кьвати, вил) ва я ишигар (затӀар ттвадай кьватияр, вилер) авай (мес. стол)
прил. 1. ишиг расун патал виже къведай, ишигдин (мес. кьул); 2. ишигдин, ...ишигдиз бес жедай кьадар (гьисабралди); iki yeşiklik taxta кьве ишигдин кь
прил. 1. бес жедай кьадар, акъакьдай (агакьдай) кьадар; beş günə yetdik çörək вад юкъуз бес жедай (кьадар) фу; 2
hər yetən гьар кас, гьар сад; гьар акатай, гьар са.
1. прил. бес жедай кьадар, бес жедай кьван; 2. буйругъ. манада: бес я! беса!; artıq yetər мад бес я, мад лазим туш, бесрай; 3
прил. бес жедай кьадар, бес жедай кьван.
прил. 1. чидай, белед, таниш, хабардар, мукьва; 2. агакьай.
сущ. 1. хабардар хьунухь, чир хьунухь; беледвал, мукьвавал; 2. агакьайвал, агакьун.
прил. 1. етим (диде-буба кьведни ва я абурукай сад кьенвай); yetim uşaq етим аял; // сущ. yetimə can-can deyən çox olar, çörək verən az
рах. 1. етимар, диде-буба авачир аялар (санал); 2. пер. кесибар, юхсулар, кӀвал-югъ авачирбур (санал)
нареч. етим хьиз, етимдаказ; язух-язух, фагъир-фагъир.
сущ. “yetim”dən oxş.
1. “yetim”dən kiç. və oxş.; 2. сущ. етим (экъуьгъун манада).
кил. yetimlik.
прил. етим(ар) хуьдайди, етим аял(ар) хвена чӀехи ийидайди.
сущ. етим аял(ар) хуьнуьх.
прил., сущ. рах. зар. етим тухардай(ди), еке, ири (къаб, бади, истикан ва мс.).
сущ. етимхана (диде-буба авачир, етим аялар хуьдай чка, кӀвал).