ÜMİDVERİCİ прил. 1. умуд гудай, умуд кутаз жедай, гележег авай; 2. умудлу, умуд авай.
[ər.] сущ. 1. чӀехи гьуьл, даря, океан; 2. пер. гьуьл кьван, кьадар авачир, кьадардилай артух, гзаф.
[ər.] сущ. уьммет (1. халкь, жемят; 2. дин. са пайгъамбардал чӀалахъ тир инсанар, халкь).
[ər.] сущ. вири; ümuma aid məsələ виридаз талукь месэла.
[ər.] прил. вири инсанриз талукь (хас) тир, вири инсанар патал метлеб авай; вири инсанрин.
[ər.] сущ. вири дуьньядиз (дуьньядин вири уьлквейриз) талукь; вири дуьньядин.
[ər.] нареч. умуман; вири санал кьурла, вири.
[ər.] сущ. вири халкьдиз талукь, вири халкь патал умуми; вири халкьдин.
[ər.] прил. умуми (1. виридаз талукь (хас) тир; виридан; 2. виридаз ва я са шумуд касдиз махсус; санал алай, уртах, виридан; ümumi yataqxana умуми кӀв
1. f.is. кил. ümumiləşdirmək; 2. чара-чара фактариз, вакъиайриз килигунин ва абур чирунин нетижада гьасил хьайи умуми фикир; умуми нетижа
гл. 1. умуми авун; вириварун; 2. умуми нетижа хкудун.
f.is. кил. ümumiləşmək.
гл. умуми хьун; виридаз махсус хьун.
сущ. умумивал (1. виридаз ва я гзафбуруз талукь хьун; 2. садвал, сад-садав кьурвал.
[ər.] кил. ümumilik 1).
рах. кил. ümumiyyətlə.
1. санлай къачурла; 2. нареч. ччарадаказ ваъ, умумидаказ (вири санал) кьадамаз.
сущ., прил. вири кьушундин, кьушундин вири жуьреяр патал умуми тир, сад тир.
[ər.] прил. вири миллетдин, вири миллет патал умуми тир, вири миллетдиз талукь тир (мес. сувар, чӀал)
[ər. ümumi və fr. rayon] сущ. вири райондин, вири район патал умуми тир, вири райондиз талукь тир.
[ər. ümum və lat. respublika] сущ. вири республикадин, вири республика патал умуми, вири республикадиз талукь
[ər.] сущ. вири шегьердин, вири шегьер патал умуми, вири шегьердиз талукь.
[ər.] прил. умуми тагьсилдин, умуми чирвал гудай (мес. школаяр).
[ər. “əmr” söz. cəmi] сущ. клас. кӀвалах, везифа, къуллугъ.
сущ. къадим. ван.
[ər.] сущ. клас. дишегьли, паб.
[ər.] сущ. кил. simurq.
гл. ван элягъун, эверун.
[ər.] сущ. 1. клас. инсан, бешер; üns bağlamaq (salmaq, tutmaq) кил. ünsiyyət (ünsiyyət bağlamaq); 2
[ər.] сущ. авсият; алакъа; мукьвавал; ünsiyyət bağlamaq (salmaq, tutmaq) авсият хуьн, алакъа хуьн, сад-садаз мукьва хьун, мукьвавал авун
прил. инсанрив агатдай, акахьдай, авсият хуьдай, мегьрибан.
прил. инсанрив агат тийир, акахь тийир, авсият техуьр, къайи.
[ər.] сущ. 1. къадим материалистрин философияда: тӀебиатдин, вири затӀарин, вакъиайрин бинедин асас паярикай сад (цӀай, яд, гьава, накьв); 2
[ər.] сущ. 1. кил. adres; 2. ünvanına гьакъинда, барада, талукь; 3. клас. ünvanında, ünvanlı тӀвар алай, кьил алай, тӀвар алаз
прил. ван агакь тийир, ван тефир, ван текъвер, гзаф яргъал.
сущ. нугъ.: ürcah olmaq дуьшуьш хьун, гьалтун.
[ər. “arif” söz. cəmi] ] клас. арифар, ариф (акьуллу, марифатлу) инсанар.
сущ. 1. рикӀ; // рикӀин (мес. перде, азарар); 2. кил. qəlb 2); ürəkdən ürəyə yol olur. Ata. sözü рикlяй рикlиз рехъ жеда; 3
ürək-dirək vermək ччан-рикӀ авун (гун), рикӀ-дуркӀун гун (авун); рикӀ гун, руьгь кутун, умудлу авун, теселли гун, жуьрэтлу авун; ürək-dirək olmaq куьм
ürək-göbək qalmamaq зар. хъуьрена чӀагун, хъуьрена вич-вичелай фин; ürək-göbəyi düşmək кил. ürəyi düşmək; ürək-göbəyini yemək гзаф кичӀе хьун, кичӀ ак
ÜRƏKAÇICI прил. рикӀ ахъайдай, рикӀ ачухдай, рикӀ аладардай, шад ийидай, хвеши ийидай; хуш (мес. хабар)
сущ. рикӀин тӀал.
прил. анат. рикӀин кӀаник квай (жедай).
прил. рикӀер сад тир, гзаф мукьва, рикӀин (мес. дуст).
ÜRƏKBULANDIRICI прил. 1. рикӀ элкъуьрдай, экъуьчун гъидай, экъуьчун къведай, такӀан къведай (мес. ни); 2
прил. экъуьчун атун; экъуьчдай хьтин гьал; рикӀ элкъуьн.
сущ. гъвечӀи рикӀ.
сущ. 1. рикӀи кӀевиз ягъун, рикӀи тумп-тумп авун (ягъун); 2. пер. рикӀин къалабулух.
нареч. рикӀяй, рикӀин сидкьидай.
нареч. гьевесдалди, дамахдалди, сив ацӀана, хвешидаказ, шаддаказ.