прил. алкӀидай.
прил. 1. (сад-садал) алкӀанвай, сад-садахъ ккӀанвай; 2. (сад-садав) игис хьайи, сад-садав агатнавай, сад-садахъ галкӀанвай; къвал-къвала авай, къвал-к
прил. 1. (сад-садав) игис хьайи, сад-садав агатнавай; къвал-къвала авай, къунши; 2. хуш къведай, рикӀиз хуш, вичел чӀугвадай, рикӀиз чими (мес
прил. хуш(униз) текъвер, рикӀиз хуш (чими) тушир (мес. кас).
сущ. хушуниз текъвервал, хуш(униз) татун, рикӀиз хуш тахьун.
1. сущ. киленж (клинж), клей; 2. прил. алкӀидай, ккӀидай (мес. луз).
гл. киленж ягъун, киленждалди алкӀурун (ккӀурун).
məch. киленж янваз хьун, киленждалди алкӀурнаваз (ккӀурнаваз) хьун.
гл. киленж (хьиз) хьун, киленждиз элкъуьн.
прич. киленж (хьиз) хьанвай, киленждиз элкъвенвай.
icb. киленж ягъиз тун (гун), киленждалди алкӀуриз тун (масадав).
прил. 1. киленж алай, киленж янвай; 2. киленж квай (галай).
сущ. алкӀидай (кикӀидай) хесет.
сущ. бот. вацӀун, хвалан ва тамун къерехрив экъечӀдай гзаф йисарин са хъач.
f.is. кил. yapışmaq.
гл. 1. алкӀун; кукӀун; 2. сад-садахъ галукьдай дережада мукьвал хьун; агакьун; 3. сад-садал алкӀун (мес
1. f.is. кил. yapmaq; 2. сущ. архит. пластик ва мс. материалрикай расай безег; // прил. гьа жуьреда расай (мес
гл. 1. тӀанурдиз ягъун, ифей тӀанурдин цлал алкӀурун (чурун патал фу); 2. алкӀурун (мес. цлал капа); 3
сущ. къалпвал, сахтавал; къалп затӀунин гьал.
сущ. япон (халкь); yapon dili япон чӀал.
прил., нареч. япон чӀалал (мес. гафалаг, рахун).
кил. yapıxmaq.
кил. yapyalnız.
нареч. яп-ялгъуз, тек, тем-тек.
[fars.] сущ. 1. дуст, юлдаш; yar olmaq дуст хьун, юлдаш хьун, куьмек хьун; 2. клас. яр, кӀаниди.
кил. yancaq.
яракь, яракьар (санал).
прил. яракь(ар) гвай.
кил. yaraşıq.
кил. yaraşıqlı.
яр-юлдаш, юлдашар, дустар (санал).
прил. яр-юлдаш авай, гзаф юлдашар (дустар) авай.
сущ. 1. хер; bıçaq yarası чукӀулдин хер; xəncər yarası sağalar, dil yarası sağalmaz. Ata. sözü гапурдин хер сагъ жеда, мецин хер – ваъ; yara almaq хер
сущ. гъура квай хер, хирер.
прил. гъура (ирин) квай гзаф хирер алай.
кил. yara-xora.
1. “yaratmaq”dan f.is. яратмишдайди; 2. “yaratmaq”dan f.sif. яратмишдай (мес. гъилер); 3. сущ. дин. Аллагь, Гъуцар, халикь; халкь авурди, яратмишайди
1. сущ. яратмишайди, яратмишай (арадал гъайи, туькӀуьрай, расай) кас; 2. прил. яратмишдай; 3. сущ. дин
сущ. яратмишун; яратмишай затӀар; xalq yaradıcılığı халкьдин яратмишунар, фольклор; // яратмишунин (мес
1. “yaratmaq”dan f.sif.; 2. сущ. дин. яранмиш хьайиди, махлукь.
сущ. 1. яратмишунин кар; яранмиш хьунухь, туьремиш хьунухь; 2. авай гьар са затӀ, тӀебиат, хилкъет; 3
məch. яратмишнаваз (туьретмишнаваз) хьун.
прич. яратмишнавай, туьретмишнавай.
сущ. 1. яракь; 2. ярашух, безег гудай затӀар.
куьгьн. жуьреба-жуьре яракьар.
куьгьн. жуьреба-жуьре, гьар жуьре яракьар.
куьгьн. кил. yaraqlı-yasaqlı.
куьгьн. кил. yaraq 1).
məch. яракьламишнаваз хьун.
гл. 1. яракьламишун; 2. жуьреба-жуьре алатралди таъмин авун.