кил. xalçaçı 1).
[fars.] прил. хал(ар) алай, хал(ар) квай (гьайванрин гьакъинда); xaldar maral халар алай мирг.
гл. хал-хал авун, халар кутун.
məch. хал-хал хьун, халар акатун.
сущ. виликра дишегьлийри дамах патал кӀвачин цӀемерик кутадай гимишдикай, къизилдикай ва мс. раснавай куркур галай гьалкъа
сущ. гьайванриз махсус дараматра ччарадаказ чка.
сущ. чӀехи халича, чӀехи гам.
сущ. гам-гибе, халичайрикай, гамарикай ибарат ччилиз вегьидай затӀар (санал).
сущ. халчачи, халича храдайди, халичаяр храдай устӀар.
сущ. халчачивал, халичаяр хурунин сенят.
кил. кӀвалин ччилиз вегьенвай чӀехи халичадин къерехдай цлан кӀаняй вегьенвай гъвечӀи халича (кил. kənarə 3)
[ər.] прил. 1. буш, инсан авачир, касни авачир, тек; 2. иеси авачир, сагьибсуз, кьунвачир, буш (мес. чка); //
[ər.] сущ. халкь авурди, халикь (Аллагьдин тӀварарикай сад).
[fars.] прил. халис (1. акахьай затӀ авачир, къалп тушир, михьи, саф (мес. къизил, спирт); 2. асул, гьакъикъи; 3
сущ. халисвал, сафвал, михьивал; халис тир затӀунин гьал (ери).
сущ. 1. сущ. халкь (1. са уьлкведин вири агьали; 2. миллет; 3. эл, жемят, инсанар); 2. прил. халкьдин; халкьдиз, уьлкведиз талукь (махсус) тир; халкьд
сущ. ист. халкьчи, халкьчивилин терефдар.
сущ. ист. халкьчивал.
куьгьн. кил. etnoqraf.
куьгьн. кил. etnoqrafiya.
гл. хал авун, хал эцигун (мес. пелел).
məch. 1. хал эцигнаваз хьун; 2. хал-хал хьун, халар акьалтун, халар акатун (мес. ччиник).
прил. 1. (ччинал) хал алай; 2. халар квай, халхал, халар алай (мес. чепелукь, мирг).
сущ. халхалвал, (ччиник) гзаф халар кваз хьунухь.
[yun.] сущ. халцедон (кварцдин жуьредикай минерал).
сущ. халта, чӀул (кицӀин гарданда твадай); ** başına (boynuna) xalta salmaq (keçirmək) гарданда халта (чӀул) ттун, гардандиз халта вегьин; а) вичиз та
гл. 1. гарданда чӀул (халта) ттун (мес. кицӀин); 2. пер. вичиз табий авун, вичин муьтӀуьгъвилик хуьн
прил. (гарданда) халта (чӀул) авай (мес. кицӀ).
[rus.] халтура (1. асас къазанжидилай гъейри регьят, чӀуру рекьелди къазанмишай алава къазанжи; // xaltura etmək халтура авун, халтурадалди пул къазан
сущ. халтурачи, халтура ийидайди, халтурщик (1. гъилелай цӀар гана, тадиз, алакьун авачиз, усалдаказ кар ийидайди; 2
сущ. 1. халтурщиквал, халтура авун, халтурадин рекьелди пул къазанмишун; 2. гъилелай цӀар гана, тадиз, кьилелай алудна авур кӀвалах
сущ. халвар (1. куьгьне заланвилин алцумаг, тахминан 400 кг.; 2. нугъ. са халвар тум цадай кьван чка, ччил); ** bir xalvar са халвар, гзаф, гзаф кьада
прил. 1. йигъи, егъи, гъилив вердиш тушир (мес. балкӀан); 2. хам, цун тавунвай, гьал тавунвай, гъил тайгъанвай (мес
нареч. 1. чиг-чиг, чигдаказ, тахьанамаз; 2. хам-хам, авам кас хьиз (мес. рахун).
сущ. хама, хаму (чиг) некӀедин чин (ччарар), къаймах, сметана.
сущ. хамачи, къаймах (сметана) гьазурдай кас.
сущ. хамут (фургъундик кутӀундай балкӀандин гарданбаз).
прил. рах. кӀвачер какур, какур кӀвачер квай, кӀвачер хамут хьтин.
гл. хамут ттун (балкӀандин гарданда).
прил. (гарданда) хамут ттунвай, хамут авай (мес. балкӀан).
гл. 1. хам хьун, рикӀелай алудун, рикӀелай алатун (фин); 2. пер. хамдай кьуна алцурариз алахъун.
кил. xamlamaq 1).
сущ. хамвал, белед тахьун; тежрибасузвал, нашивал.
сущ. хаммал (фабрикра ва заводра чпикай маса затӀар расун патал чиликай хкуддай ва я гьасил ийидай хам материал)
сущ. хам пек (винел кӀвалах тавунвай пек).
[fars.] нареч. кисна, чуькьни тавуна, тапана, секин (гьалда); xamuş dayanmaq кисна акъвазун; // xamuş! буйругъ
клас. кил. xamuşluq.
куьгьн. кил. xamuşluq.
сущ. секинвал, ван авачирвал, тапанвал, эпсинвал; кисун.
сущ. ист. хан (1. юкван виш йисара рагъэкъечӀдай патан са гзаф уьлквейра феодал тир гьакимрин титул ва а титул авай кас; // гьахтин ксарин тӀварариз а