гл. 1. винелай атӀун, кьацӀ гун, кьацӀ авун, цӀарх авун, чухун (хци чукӀулдин ва я маса алатдин кӀуфувди хирен ва мс
[alb.] сущ. чета (тайин тушир яракьар гвай десте).
сущ. четник (четадин дестедикай тирди).
сущ. нугъ. жугъун, усун (тӀваларикай, яцӀу нацӀарикай храй чапар); * bir çətən са кӀар (гзафвал къалурдай ибара); onun bir çətən külfəti var адахъ са
сущ. бот. канаб, вин (чӀунарикай цӀил, тумарикай гъери гьазурдай са йисан хъач); // канабдин; çətənə lifi канабдин чӀунар; çətənə tumu канабдин тум, в
1. прил. четин; çətin iş четин кӀвалах; // гзаф залан, эхиз тежер; çətin vəziyyət четин везият; 2. нареч
məch. четинарнаваз хьун, заланарнаваз хьун.
гл. 1. четинарун, заланарун (мес. зегьем гьавади нефес); 2. четин авун, четинвиле ттун, кӀеве ттун, четинарун (мес
гл. четин хьун, залан хьун (мес. азарлудан гьал); четинвиле гьатун, кӀеве гьатун (мес. са кар).
сущ. 1. четинвал, четин затӀунин гьал; четин хьунухь; məsələnin çətinliyi месэладин четинвал; çətinlik çəkmək четинвал чӀугун, са кар ийидамаз азият ч
сущ. 1. таж, зонтик (марфадикай, ракъининикай жува-жув хуьн патал); 2. мег (атӀана пелез авадарнавай чӀарар); çətir qoymaq мекер тун; 3
сущ. 1. гъвечӀи таж (аялрин); 2. бот. гъвечӀи таж (мес. гъвечӀи таран ва мс.; кил. çətir 4).
гз. бот. таж хьтин цуьквер жедай набататрин хзан; кил. çətirli 2).
прил. 1. мекер авай; чӀарар атӀана пелез авадарнавай (мес. руш); 2. бот. таж алай (авай); кил. çətir 4)
[rus. четверть] сущ. куьгьн. четвер; кьудлай са пай; (мес. гирванкадин кьудлай са пай, 100 гр; цӀуд литрдин кьудлай са пай, 2,5 л
сущ. бот. цил (хват, пӀини, чумал, дамбул ва мс. емишрин тум).
прил. (къене) цил авай (мес. машмаш).
прил. (къене) цил авачир (мес. емиш).
сущ. зоол. цӀицӀ; // цицӀрен; цицӀерин.
сущ. 1. куьлуь нацӀ, къамиш; 2. нацӀун суьзек; нацӀарикай авур ашдин суьзек.
сущ. гьарай-эвер, гьай-гьуй, чӀеря-пӀеря, гьарай; çığır-bağır salmaq гьарай-эвер кутун, чӀеря-пӀеря авун, гьарай кутун, ван кутун, къал кутун
прил. рах. гзаф гьарайдай, гьарайна рахадай; гьарайиз вердиш (мес. кас).
кил. çığırtı.
qarş. (гзафбуру санал) гьараюн, (вирида санал) цӀвагъун, чка-чкадилай гьараюн, гьарай кутун.
гл. 1. гьараюн, кӀевидаказ гьараюн, цӀвагъун; // гьарайна лугьун, кӀеви ванцӀелди лугьун; 2. гьарай кутун, кӀевидаказ шехьун, вай-гьарай авун, цӀугъун
сущ. гьарай, гьараюн, гьарайдай (цӀвагьдай ван), цӀвагъ, цӀугъ; къив.
сущ. чигъиртма (къавурмишай помидордин, бадамжандин ва я якӀун кӀусарикай ибарат тир хуьрек).
icb. 1. гьарайиз тун (гун), цӀвагъиз тун (гун), гьараюниз (цӀвагъуниз) себеб хьун; 2. шуьрун, цӀугъиз тун (мес
прил. чигъиртма авун патал виже къведай, чигъиртма ийиз жедай (мес. кьигъитӀ).
сущ. вай-гьарай, феряд, йикь-шуван.
гл. нацӀ (къамиш) юкъвай гудун.
гл. кӀвачик кутун, кьуьл гун.
сущ. экъечӀдай (акъатдай) чка, рехъ, рак, сив (мес. дараматдин).
сущ. мат. хкечӀзавайди, тӀимиларзавайди (тӀимил жезвай, сад лагьай число).
сущ. расход, харжи, акъатзавайди, харж хьайи (жувай акъатай) кьадар.
сущ. хуьс. съёмник, акъуддайди (четинз акъатдай са затӀ акъудун патал алат).
məch. акъуднаваз хьун.
сущ. 1. выписка (са документдай, улубдай ва мс. гьана авайвал куьчна къачур пай); 2. акъудун; хкудун; 3
icb. акъудиз тун, акъудиз гун.
гл. 1. акъудун; şirin dil ilanı yuvasından çıxardar. Ata. sözü ширин меци гъуьлягъ тlеквендай акъудда; 2
сущ. брак (пис, хъсан ери авачир, зай мал; рехне квай магьсул).
сущ. браковщик (брак мал дуьздакай ччара ийидай фяле).
1. сущ. акъатай чка (гъилин, кӀвачин); 2. прил. акъатай, чкадилай юза хьайи; 3. прил. хкатай, хкис хьайи, виликди хкатай; экъис хьайи
сущ. мат. хкудзавайди (маса числодикай хкечӀзавай число; кьвед лагьай число).
прил. 1. экъечӀиз тежер; акьахиз тежер (экъечӀун, акьахун) гзаф четин тир ва я мумкин тушир, мес. дагъ); 2
сущ. хкис хьайи, хкатай, экъис хьайи чка; син, кьуьнт (мес. дагъдин); girintili-çıxıntılı лекъвер-синер авай (алай)
сущ. 1. экъечӀун; 2. экъечӀдай чка, экъечӀдай рак, рехъ ва мс.; 3. экъечӀна рахун; экъечӀна рахай речь; çıxış etmək экъечӀна рахун (речь); 4
çıxışlıq hal грам. исходный падеж (къакъатунин падеж).
сущ. 1. f.is. кил. çıxmaq; 2. экъечӀун, акьун, акун (варз, рагъ); 3. мат. хкудун, хкечӀун.
гл. 1. экъечӀун; ova çıxmaq гъуьрчез экъечӀун (фин); yola çıxmaq рекьиз экъечӀун; 2. акъатун; od olmayan yerdən tüstü çıxmaz