[ər.] межд. клас. гьасрет, гьайиф чӀугун къалурдай междометие.
[ər.] вагьид (1. прил. тек, са, тек са, анжах са (мес. аял); 2. сад хьанвай, са, умуми; 3. сущ. са жинсинин кьадарар алцумун патал кьабулнавай кьадар,
сущ. 1. теквал; 2. садвал, битаввал, пайиз тахьунухь; сад (тек) тир затӀунин гьал.
[ər.] сущ. хиялдиз къведай кичӀе жедай затӀар; кичӀ, кичӀевал; тешвиш ва нарагьатвал; vahimə basmaq (götürmək, bürümək) гзаф кичӀе хьун, кичӀ акатун,
məch. куьчӀуьрарнаваз (кичӀ кутунваз) хьун, тешвишда ттунваз хьун.
гл. кичӀ кутун, кичӀе авун, тешвишда ттун, куьчӀуьрарун.
f.is. кил. vahimələnmək.
гл. кичӀе хьун, кичӀ акатун, ччанда кичӀ гьатун, тешвиш кваз нарагьат хьун.
прил. кичӀе жедай (мес. ван); кичӀ квай, кичӀевал авай (мес. ччин).
прил. са кичӀевални авачир, кичӀе тушир, кичӀ квачир; кичӀевал авачиз, кичӀе тахьана.
[alm.] вахмистр (пачагьдин девирда Россиядин миях кьушунра гъвечӀи офицердин чин).
межд. рах. вахсей (мусибат, дегьшет, руьгьдин азаб ва азиятдин гьиссер къалурдай гаф).
[ər. vəqt] сущ. вахт (1. чӀав; заман; девир, замана; keçmiş vaxtlarda алатай вахтара; bizim vaxtımızda чи вахтунда, чи девирда; 2
кил. vaxtlı-vaxtsız.
Kİ кил. vəqta ki.
[ər. vəqt və fars. muzd] прил. са кардиз серф авур вахтуниз килигна, вахтунин гьисабдалди гудай ва я гьисабдай (мес
прил., нареч. вахт-вахтунда; вахтунилай-вахтуналди; тайин вахтара гудай (мес. малумат).
нареч. вахтбавахт, вахт-вахтунда, тайин вахтара.
нареч. вахтунилай-вахтуналди, арабир, гагь-гагь, нубатдалди.
нареч. 1. вахтунда, лазим тир (тайин авунвай) чӀавуз; я фад, яни геж тавуна; 2. вахтунда, виликамаз.
1. прил. вахт алай, вахт эцигнавай, тайин вахт патал назарда кьунвай; 2. нареч. вичин вахтунда, кутугай вахтунда
нареч. вахт-вахтунда, вичин вахтунда, лазим тир вахтунда, тайин авур вахтара; геж тахьана, гежар тавуна
нареч. гьар са чӀавуз, гьар вахтунда, кутугай ва я татугай вахтара.
прил., нареч. вахтсуз (1. вахт тахьанамаз, вахтунилай вилик; гзаф фад; 2. татугай вахтунда, геж (мес
[ər.] сущ. дин. ваиз, вяз ийидайди, несигьат ийидайди.
сущ. дин. ваизвал, ваиздин пеше, кӀвалах.
[fr.] сущ. вакансия (идара ва карханайра кьунвачир чка (везифа), къуллугъдин буш чка).
[alm.] вакси (тӀарунар, пи ва мум акадарна авур чекмейриз ядай чӀулав мазь).
[lat.] мед. вакцина (галукьдай азаррикай беден хуьн патал ядай раб).
f.is. кил. vaksinləmək.
гл. мед. вакцинация авун, вакцинадин раб ягъун.
f.is. кил. vaksinlənmək.
məch. мед. вакцинация авунваз хьун, вакцинадин раб янваз хьун.
гл. вакси ягъун (чекмейриз); кил. vaks.
məch. вакси янваз хьун (чекмейриз).
[fr.] сущ. вакуол (гьайван ва набататрин клеткайра, гьакӀни са клеткадин организмра гъвечӀи бушлугъ)
[lat.] физ. тех. вакуум (кӀеви къапунин ва я прибордин къене гьавадин ва я газдин лап кьери хьанвай гьал)
təql. вакь (хъипрен, балбалдин, къазран хьтин ван).
[ər.]: vaqe olmaq а) арадал атун, хьун (са кар, вакъиа); б) алаз хьун, хьун; vaqe olan хьайи вакъиа (кар)
[ər.] сущ. 1. ахвар; 2. вакъиа, агьвалат, хьайи са кар, кьиса.
[ər.] ара. г. клас. гьакъикъатда, рикӀивайни, дуьз лагьайтӀа, дугъриданни.
[ər.] прил. вакъиф, малумат авай, чирвал авай, хабар авай кас; vaqif olmaq вакъиф хьун, хабардар хьун, малуматлу хьун, ччир хьун
гл. вакь-вакь авун (балбалри, къазари, хъипери); кьуркьур авун (хъипери).
icb. вакь-вакь ийиз тун (гун).
[ər.] təql. вакь-вакь (хъипрен, балбалдин, къазран хьтин ван).
[ing.] вагон (1. вагъун, рельсерилай фидай инсанар ва я ппар тухудай кьил кӀеви ва я кьил ахъа араба); yük vaqonu парцин вагон; vaqon-restoran вагон-р
нареч. вагон-вагон, вагонралди.
вагонетка, кьил ахъа ппар ялдай гъвечӀи вагон.
[əsli ing.] кил. vaqonça.
сущ. вагонетка гьалдайди.