сущ. 1. месячные; менструация, регулы. Aybaşının ləngiməsi задержка менструации 2. припадок; aybaşı görmək менструировать, aybaşının kəsilmə dövrü кли
прил. мед. предменструальный. Aybaşıdanqabaqkı faza предменструальная фаза
I прил. луноликая, круглолицая, белолицая II в знач. сущ. девушка или женщина с красивым лицом, красавица
прил. луноликая, круглолицая, белолицая. Aybənizli qız луноликая девушка
прил. луноподобная, миловидная, с красивым, как луна, лицом
(bir dəfə) нареч. раз в год(у), от времени до времени, редко. Aydaildə bir dəfə gəlmək приходить редко
нареч. из месяца в месяц
I прил. ясный: 1. ничем не затемн ённый, светлый, чистый. Aydın səma ясное небо, aydın hava ясная погода, aydın gecə ясная ночь 2
нареч. 1. ясно 2. откры то, прямо
I прил. ясный, отчётливый. Aydınca gecədir ясная ночь, aydınca yazı отчётливое написание II нареч. 1
нареч. отчётливо, ясно
сущ. фото., кинем 1. резкость, ясность. Aydıngörünmə dərinliyi глубина резкости 2. ясновидение
сущ. от глаг. aydınlanmaq, прояснение
глаг. проясняться, становиться ясным
сущ. от глаг. aydınlaşdırılmaq
глаг. 1. выясняться, быть выясненным. Aydınlaşdırıldı ki, … выяснено, что … 2. разъясняться, быть разъяснённым
прил. необъяснимый. Aydınlaşdırılmaz hiss необъяснимое чувство, aydınlaşdırılmaz hərəkətlər необъяснимые поступки
I сущ. от глаг. aydınlaşdırmaq II прил. лингв 1. изъяснительный. Aydınlaşdırma bağlayıcısı изъяснительный союз 2
глаг. nəyi: 1. выяснять, выяснить, внести ясность. Məsələni aydınlaşdırmaq выяснить вопрос, münəsibətləri aydınlaşdırmaq выяснить отношения, kəşfiyyat
сущ. от глаг. aydınlaşmaq; прояснение. Havanın aydınlaşması прояснение погоды, fikrin aydınlaşması прояснение мысли
глаг. 1. яснеть, становиться, стать ясным 2. делаться, сделаться ясным, выясняться, выясниться. Vəziyyət iki aydan sonra aydınlaşacaqdır положение выя
сущ. от глаг. aydınlatmaq
глаг. nəyi: 1. освещать, осветить. Ay işığı talanı aydınlatdı луна осветила поляну 2. озарять, озарить
сущ. ясность: 1. незатемненность, чистота. Səmanın aydınlığı ясность неба 2. отчётливость. Xəttin aydınlığı ясность (отчётливость) почерка 3
1 межд. 1. ой (употребляется для выражения удивления, испуга, сожаления, восторга). Ayə, mən neyləmişəm ой, что я сделал 2
сущ. устар. будущее, предстоящее
сущ. устар. см. ayə
прил. окололунный. Ayətrafı atmosfer окололунная атмосфера
I прил. счастливый. Aygünlü gəlin счастливая невеста II сущ. счастливец, счастливица
сущ. жеребец: 1. жеребец-производитель 2. перен. разг. мужчина, проявляющий грубую животную страсть, чувственное влечение к женскому полу
сущ. от глаг. ayğırlaşmaq
глаг. 1. становиться жеребцом-производителем 2. перен. груб. становиться мужчиной, проявлять сильную страсть к женскому полу
прил. выделенный как производитель (о жеребце)
I сущ. медведь: 1. крупное хищное млекопитающее. Ağ ayı белый медведь, Qafqaz ayısı кавказский медведь 2
I сущ. 1. стыд, позор. Ayıb bilmir не знает стыда 2. разг. изъян, недостаток II прил. 1. постыдный, позорный
1 сущ. медвежонок: 1. детёныш медведя 2. перен. шутл. о ребёнке, напоминающем медвежонка 2 сущ. глинобитный кирпич; нежжёный кирпич, изготовляемый из
сущ. бот. дикорастущий болиголов
сущ. медвежатник (охотник на медведей)
сущ. от глаг. ayıblamaq
глаг. разг. kimi 1. срамить, осрамить, стыдить, пристыдить, укорять, укорить, порочить, опорочить позорить, опозорить
сущ. от глаг. ayıblanmaq
глаг. 1. срамиться (перед кем-л.) 2. стыдиться кого-л., испытывать чувство стыда перед кем-л., не решаться на что-л
I прил. 1. постыдный, позорный, непристойный, неприличный. Ayıblı hərəkət постыдный поступок, ayıblı sözlər непристойные слова (непристойности); ayıbl
прил. незрелый, дикий (о зелёных фруктах). Ayıboğan armud незрелая, дикая груша
прил. беспорочный, идеальный, без изъяна
сущ. беспорочность, отсутствие изъяна
нареч. по-медвежьи. Ayıcasına hərəkət etdi он поступил по-медвежьи, как медведь (грубо)
бот. I сущ. папоротник (растение сем. кочедыжниковых) II прил. папоротниковый
сущ. бот. папоротникообразные (группа высших растений)
сущ. бот. медвежья дудка