BAŞIBOŞ
1. пустоголовый, слабоумный, глупый;
2. слабоуздый;
I прил. 1. пустоголовый, слабоумный, глупый 2. диал. разведенная (о женщине) II в знач. сущ. 1. олух, глупец 2
Tam oxu »I. (isim mənasında) fool, blockhead, empty-headed person II. s. emptyheaded, rattle-brained, feather-brained
Tam oxu »прил. 1. кьил буш, кьиле затӀ авачир, кьиле гар авай, ахмакь, кӀамай, сефигь; 2. нугъ. кьилел кас алачир, гъуьлуькай ччара хьанвай; хендеда
Tam oxu »sif. bête ; sot, -te, stupide ; débile d’esprit, faible d’esprit ; maboul, -e, imbécile
Tam oxu »El arasında, xüsusən qərb dialektlərində dul qadına “başıboş” deyirlər. Baş sözü burada “azad”, “sərbəst” deməkdir: yəni “əri yoxdur, azaddır, sərbəst
Tam oxu »BAŞIBOŞ – AĞILLI Sərdar başıboşdur, ağlına nə gəlir onu deyir. Gəl, ağıllı oğlum, rahat ol, bir seyid qonağımız da var (S
Tam oxu »someone’s head is stuffed with straw / Cf. dull (slow) wits / an empty pate / dimwit / empty-headed / rattle-brained / feather-brained / Lit
Tam oxu »