BAŞIBOŞ
1. пустоголовый, слабоумный, глупый;
2. слабоуздый;
прил. 1. кьил буш, кьиле затӀ авачир, кьиле гар авай, ахмакь, кӀамай, сефигь; 2. нугъ. кьилел кас алачир, гъуьлуькай ччара хьанвай; хендеда
Tam oxu »El arasında, xüsusən qərb dialektlərində dul qadına “başıboş” deyirlər. Baş sözü burada “azad”, “sərbəst” deməkdir: yəni “əri yoxdur, azaddır, sərbəst
Tam oxu »I. (isim mənasında) fool, blockhead, empty-headed person II. s. emptyheaded, rattle-brained, feather-brained
Tam oxu »BAŞIBOŞ – AĞILLI Sərdar başıboşdur, ağlına nə gəlir onu deyir. Gəl, ağıllı oğlum, rahat ol, bir seyid qonağımız da var (S
Tam oxu »I прил. 1. пустоголовый, слабоумный, глупый 2. диал. разведенная (о женщине) II в знач. сущ. 1. олух, глупец 2
Tam oxu »sif. bête ; sot, -te, stupide ; débile d’esprit, faible d’esprit ; maboul, -e, imbécile
Tam oxu »