BAİS
[ər.] сущ. баис, себеб; bais olmaq баис хьун, себеб хьун; // себебкар, себеб хьайи кас.
is. [ər.] Səbəb. Gər İbni-Səlam idi bəhanə; Məcnun idi bais ol fəğanə. Füzuli. [Hacı Nuru:] Hər kəsin öz sənəti özünə iksirdir və xoş güzəranlığına ba
Tam oxu »I сущ. 1. причина (основание для каких-л. действий, поступков) 2. виновник, виновница II прил. виноватый ◊ bais olmaq быть причиной чего-л
Tam oxu »is. 1) cause f, raison f, motif m ; 2) coupable m auteur d’une faute, fauti||f m, -ve f ; ~ olmaq faire du mal, être à la cause de qch
Tam oxu »ə. səbəbkar. Baisi-irşad doğru yolu tutmağa səbəb olan; baisi-pişrəft tərəqqiyə səbəb olan
Tam oxu »