прил. устар.
1. незасеянный (о земле). Beytin yerlər незасеянные участки
2. напрасный. Bu beytin işdir это напрасное дело
3. бесхозный, брошенный, незанятый
4. праздный, проводящий время в праздности, в безделье
(Ağdam, Bərdə, Çənbərək, İmişli, Qazax, Quba, Salyan, Şəki, Şuşa, Yevlax) 1. işsiz, avara. – Kişi, beytin dayanma, işə əl ver (İmişli); – Ə, niyə beyt
Tam oxu »