f. to ask / to cause smb. to divorce (d.)
boşatmaq
гл. рахкуниз себеб хьун, рахкуниз мажбур авун; ччара авун.
глаг. понуд. см. boşatdırmaq
f. faire divorcer, faire dissoudre un mariage
f. Boşamasına səbəb olmaq, boşamağa məcbur etmək. [Xanpəri:] Onun cadusunda mən bir hikmət görmüşəm ki, əgər istəsə, bu saat məni qocamdan boşadar