BURULU²
прил., нареч. какуна, лепеяр хьиз, къекъвез-къекъвез (мес. авахьзавай вацӀ).
zərf və sif. Əyri, dalğavari, qıvrıla-qıvrıla. Burulu axan çayın qırağına zil bir qaranlıq çökmüş(dü)
Tam oxu »sif. Buruq, burulmuş, buruqburuq. [Nadir] …Zeynəbin zərif yanaqlarına tökülmüş burulu saçlarını yad edirdi
Tam oxu »