сущ. от глаг. coşmaq: 1. бушевание (моря, ветра, шторма). Dənizin coşması бушевание моря 2. разгул, накал; порыв
coşma
qızışma — əsəbiləşmə — hirslənmə
dalğalanma — ləpələnmə
guruldama — vıyıldama