CƏHRƏ

is.
1. Yun əyirmək üçün əl ilə işlədilən ən sadə alət.
İydə varsa, cəhrədə də var. (Məsəl).
Mahmudun evinin qabağı.
Sol tərəfdə evinin qapısı, qapının yanında bir cəhrə qoyulub. Ə.Haqverdiyev.
[Göyçək] sonra da cəhrənin böyründə oturub yun əyirməyə başladı. Ə.Vəliyev.

2. məc. Nasaz, primitiv şey haqqında.

Этимология

  • CƏHRƏ Güman edirlər ki, fars dilindən alınma sözdür, bizdə cığırcıq işlədilib (cəh­rənin çıxartdığı səslə, cırıltı ilə bağlıdır)
CƏHLKAR
CƏHRƏÇİ
OBASTAN VİKİ
Cəhrə
Cəhrə — yun, pambıq və ipək liflərdən ip əyirmək üçün alətdir. Güman edilir ki, fars dilindən alınma sözdür və mənşəyi cəhrənin çıxartdığı cırıltı səsi ilə bağlıdır. Azərbaycan xalçaçılığında bu alət əvəzedilməzdir. Yun, pambıq və ipək liflərdən eşilməklə (burulmaqla) ip əyrilir. Cəhrə bir neçə hissədən ibarətdir. Top (pərli və ya bütöv ola bilər), ön və arxa qollar, iy, döşək (ön, alt və arxa döşəklər), tağalaq və kiriş (top və iyi birləşdirən ip). Kiriş əsasən qoyun dərisindən hazırlanır.

Значение слова в других словарях

антираке́та ви́це-губерна́тор разва́листо слови́ть уда́вливание води́тель лежа́чего не бьют насле́дничек омертве́лость оце́ниваться пиха́ться сме́шанность вынуть клавикорды харахоня desiccated ophiolatry pluckiness self-contented аллилуйя вузовец злоключение луковый прилагать стоический