CƏHRƏ

сущ. 1. чхра; 2. пер. чӀуру, саз тушир, гьакӀан примитив затӀунин гьакъинда.
CƏHƏTCƏ
CƏHRƏÇİ
OBASTAN VİKİ
Cəhrə
Cəhrə — yun, pambıq və ipək liflərdən ip əyirmək üçün alətdir. Güman edilir ki, fars dilindən alınma sözdür və mənşəyi cəhrənin çıxartdığı cırıltı səsi ilə bağlıdır. Azərbaycan xalçaçılığında bu alət əvəzedilməzdir. Yun, pambıq və ipək liflərdən eşilməklə (burulmaqla) ip əyrilir. Cəhrə bir neçə hissədən ibarətdir. Top (pərli və ya bütöv ola bilər), ön və arxa qollar, iy, döşək (ön, alt və arxa döşəklər), tağalaq və kiriş (top və iyi birləşdirən ip). Kiriş əsasən qoyun dərisindən hazırlanır.

Значение слова в других словарях

и́льмовый непарти́йный пусть не́.., но разбо́йнический антагонисти́чески заколо́ть коне́ц расте́чься тря́ско будто carr empty huckstery Jersey leaf Lesser Sunda Isles Pele's hair punch-up quadraphony trichotomous water main бугорчатка гримёрша множительный рафинад