DÖRDAYAQ²
сущ. нугъ. 1. хьуртӀун (винел тини акьалдай кьуд кӀвач квай кьул); 2. кӀвалин гьайван, кӀвалахдай гьайван; 3. табурет.
1. нареч. чукуна, гзаф йигиндиз, чукваз-чукваз, звериз-звериз; 2. сущ. кьудалди фин (балкӀан финин са жуьре)
Tam oxu »1. zərf Çaparaq, çox sürətli, çox cəld. Dördayaq get, onu çağır. 2. is. Atın dörd ayağını da yerdən üzüb atıla-atıla çapması (at yerişi)
Tam oxu »is. məh. 1. Üstündə xəmir yaymaq üçün ayaqlı taxta alət; yuxayayan, mərdənə. Dördayağı gətir, yuxa yay
Tam oxu »1 I нареч. галопом, вскачь, карьером. Dördayaq qaçmaq бежать галопом II сущ. галоп, карьер (ход лошади, при котором она идет вскачь) 2 сущ
Tam oxu »