глаг. рычать, ворчать:
1. издавать негромкие, низкие звуки, выражающие недовольство, угрозу (о собаке и др. животных)
2. перен. сердито бормотать, выражая недовольство, брюзжать
гл. 1. гъугъ (гъ-гъ-гъ) авун; гъургъурун (кицӀи); 2. рах. мурмур авун, мурмурун; бурбурун, вич-вичик луькӀуьнун
Tam oxu »f. 1. (it haq.) to growl (at); İt mənə mırıldadı The dog growled at me; 2. (narazı halda deyinmək) to grumble (at, over, about)
Tam oxu »f. 1. Mır-mır etmək, mırıltı səsi çıxarmaq. İt mırıldayır. – Piri kişi bir yeni şəxs ilə tanış olanda Qara köpək … o adama dişlərini ağardıb mırıldasa
Tam oxu »