DİDİŞMƏ
1. f.is. кил. didişmək; 2. сущ. пер. сада-сад акъажун (чухун, чакъвалай авун), дяве, къал, кукӀунар, акъажунар; didişmə düşmək къал акъатун; сада-садав мажал тагун, сада-сад акъажун (чухун).
1. “Didişmək”dən f.is. 2. is. məc. Dava, qovğa, çəkişmə, çeynəşmə, boğuşma. İki qardaş arasında olan didişmələr get-gedə uzandı
Tam oxu »сущ. от глаг. didişmək: 1. драка между птицами, курами 2. перен. ссора, склока, перебранка, грызня
Tam oxu »fi. 1. (it, quş və s.) fight, fighting; 2. məc. bickering, wrangle, squabble; ~ salmaq to start a fight; to start a squabble
Tam oxu »