DİMAĞ
\[ər.\] сущ. мефт, маст; // пер. акьул, фагьум, мукьуф; ** dimağı çağ olmaq кил. damaq² (damağı çağ olmaq).
is. [ər.] Beyin. // məc. Ağıl, şüur. Mey gərçi səfa verər dimağə; Axdığı üçün düşər əyağə. Füzuli. Bu sözlər Tanyaya olduqca təsir etdiyindən, onun qə
Tam oxu »