cəmdə zatlar, mahiyyətlər.
ziyarətə gedənlər qrupu (dəstəsi); ziyarətçi.
Mani tərəfindən təşkil edilmiş təriqətçilərə verilən ad; 2. kafir, yolunu azmış. Dinsiz (söyüş kimi işlənir)
bax zəbih.
1. Quranın adlarından biri; ayə; dua, vird; 2. Təsbeh çevirə-çevirə Allaha dua etmə, vird etmə; Allah və peyğəmbərlərin adlarını çəkmə (söyləmə); 3
ərəb qəməri təqviminin (hicri qəməri) on ikinci ayı.
Allahın kölgəsi.
Quran surələrindən birinin adı («zəlzələ», «titrəmə», «sarsılma» deməkdir).
1. müsəlman olmayan başqa bir din adamı; 2. başqa məzhəbdən olan.
bax zındıq.
1. diri, canlı; 2. ruh sahibi.
xatırlama əlaməti olaraq müqəddəs sayılan yerlərə getmə, baş çəkmə (peyğəmbərlərin, övliyaların və s
ziyarət edən şəxs, ziyarətə gedən adam; zəvvar
ziyarət yeri, ziyarət üçün gedilən yer (müqəddəs yer).
heyvanlara pərəstiş ilə bağlı ayin və inamlar.
allahları heyvanlar şəklində təsəvvür edən ibtidai dini etiqad.
atəşpərəstlik (bax) (Zərdüşt peyğəmbərin adı ilə bağlıdır).
1. dinin qadağan etdiyi şeylərdən çəkinmə; pəhrizkarlıq; 2. tərki-dünyalıq, asketizm.
tərki-dünyalıq, zahidlik haqqında yazılmış əsər.
1. zahidlər; guya dünyaya rəğbət etməyənlər; 2. ruhanilər, mollalar.
günorta.
günorta vaxtı qılınan namaz, günorta namazı.
Quran surələrindən birinin adı («daş-qaş», «bər-bəzək», «zinət» deməkdir).
Quran surələrindən birinin adı («zümrələr», «dəstələr», «cənnət və cəhənnəmin zümrələri» deməkdir).
Quran surələrindən birinin adı («səhərçağı» deməkdir).
zahidlik, Allaha ibadət üçün tənhalığa çəkilmə.
ərəb ədəbiyyatında: dini estetik məzmunlu kiçik lirik fəlsəfi əsərlər (xüsusilə də şeirlər).
cəmdə zahidlər.
məc. Allah.
imam Əlinin ikibaşlı qılıncına verilən ad; Əlinin ləqəbi.
tarşəkilli, ağrəngli Məkkə ilə Yəmən arasında pərəstiş edilən daş adıdır.
dini nöqteyi-nəzərdən qanuna zidd olan ifrat dərəcədə əzab, işgəncə, istibdad.
dirilik suyu (abi-həyat) olan qaranlıq dünya.
məc. cəhalət, avamlıq.
vaxtilə xristian ruhanilərinin bağladıqları qaba yundan toxunmuş qurşaq.