1. Yavaşcadan, pəsdən, öz-özünə.
Yalnız Mina ilə Xədicə arabir dodaqaltı söylənir, bu qərardan məmnun olmadıqlarını bildirirdi.
Dodaqaltı segah deyən qoca bənnalar; Sal daşlardan təməl qoyur, divar hörürdü.
2. İstehza ilə.
Dodaqaltı gülmək nədir, söylə, ya?
[Altıaylıq] dodaqaltı gülə-gülə əlini döşünə qoyub camaata baş əyərdi.