DÜÇAR

прил. подверженный чему-л. (доступный воздействию чего-л. ); в сочет. : düçar olmaq nəyə быть подверженным чему-л. O, bəlaya (dərdə) düçar oldu его постигло горе; o, xəstəliyə düçar oldu его постигла болезнь; eşqə düçar olmaq влюбиться, fəlakətə düçar olmaq попасть в катастрофу (в беду); düçar etmək подвергать, подвергнуть. Əziyyətə düçar etmək kimi подвергнуть мучению кого ; düçar edilmək см. düçar olmaq
DÜBƏRD
DÜDƏK

Digər lüğətlərdə