DÜŞHADÜŞ
1. сущ. эвичӀун (гзафбур санал), эвичӀунин кар, сад-садан гугъуьналлаз эвичӀун; 2. нареч. düşhadüşdə эвичӀдамаз, эвичӀдай вахтунда, эвичӀирла.
1. is. Düşmək işi, kütləvi surətdə, dalbadal düşmə. Düşhadüş başlandı. 2. zərf Yerlik halda – düşən zaman, düşərkən, düşməyə başlarkən
Tam oxu »