DÜŞHADÜŞ


1. is. Düşmək işi, kütləvi surətdə, dalbadal düşmə. Düşhadüş başlandı.
2. zərf Yerlik halda – düşən zaman, düşərkən, düşməyə başlarkən.
Kapitan kəndiri yerə atanda Tahir onu düşhadüşdə tuta bildi. M.Hüseyn.

DÜŞƏRLİ
DÜŞKÜN

Digər lüğətlərdə

задерно́вывание закостыля́ть иноплеме́нник мазу́тный недозво́ленный обжо́рный отчи́ститься паросилово́й перви́чность пету́ния проскоми́дный рунд гофма́ршал у́нтер-офице́р чу́дом ямщи́на burnouse Greco- legroom muttering offshore bar peroneal slate-pencil sunseeker Waac