DƏBDƏBƏ
[ər.] сущ. дебдебе; тескягь; дамах; // къецепатан гуьзелвал; // dəbdəbə ilə дебдебедалди, гзаф дамах гваз; ван алаз (мес. рахун).
is. [ər.] Təmtəraq, təntənə, cah-calal, büsat. [Fəxrəddin:] Həyatdakı xəlifələr bu qədər cəlal və dəbdəbəyə malik olduqları halda, xəlifə namını ləkəl
Tam oxu »сущ. 1. пышность, яркость, помпа, помпезность (расчёт на внешний эффект). Otaqların bəzəyində dəbdəbə пышность в убранстве комнат, yeni geyimin dəbdəb
Tam oxu »DƏBDƏBƏ (böyük, yaxud kiçik şənlik) Bu şəhər içində görüb duyduğum o hissi-nəşat; Bütün o dəbdəbələr, həp o anlı, şanlı həyat (H
Tam oxu »DƏBDƏBƏ – CƏFA Əbədidir bu səadət, bu sədaqət; Bu təntənə, bu dəbdəbə, bu məhəbbət (S.Rüstəm); Dözdü hər cəfasına; Ərəb əlifbasını özü öyrətdi ona (B
Tam oxu »